Του ΓΙΩΡΓΟΥ ΔΕΛΑΣΤΙΚ*
Θα μπορούσε να ήταν και ανέκδοτο μαύρου χιούμορ. Υπάρχει κάποιος τομέας όπου από όλες τις χώρες της Ευρωζώνης, μόνη η Ελλάδα έχει πετύχει κάποιον άθλο - και δεν εννοούμε φυσικά την «αχτύπητη» πρωτιά της στο δημόσιο χρέος με το 156,9% του ΑΕΠ της, με διαφορά… 30 (!)εκατοστιαίων μονάδων από τη δεύτερη Ιταλία του 127%. Οσο λοιπόν και αν ακούγεται ως κακόγουστο αστείο, κατά τη διάρκεια του 2012 το δημόσιο χρέος ως ποσοστό του ΑΕΠ αυξήθηκε στα 16 από τα 17 κράτη της Ευρωζώνης και μειώθηκε μόνο στην… Ελλάδα! Αυτό αποκαλύπτει η έκθεση της Γιούροστατ, της στατιστικής υπηρεσίας της ΕΕ, που κυκλοφόρησε την περασμένη εβδομάδα.
Μέσω… ληστείας του 80% περίπου των χρημάτων όσων είχαν αγοράσει ελληνικά κρατικά ομόλογα επιτεύχθηκε βέβαια αυτή η μείωση του δημόσιου χρέους της χώρας μας, αλλά αυτό δεν έχει καμιά σημασία. Ο καθένας κάνει ό,τι μπορεί με όποια μέσα μπορεί!
Θριάμβους κατά συρροήν σημειώνει ολόκληρη η Ευρωζώνη στον τομέα του δημόσιου χρέους. Τουλάχιστον την τελευταία εξαετία για την οποία έχουμε πρόχειρα τα επίσημα ευρωπαϊκά στατιστικά στοιχεία, ο μέσος όρος του χρέους των 17 χωρών της Ευρωζώνης διαρκώς αυξάνεται. Ηταν 66,2% του ΑΕΠ της το 2007, τσίμπησε λίγο στο 69,9% το 2008, έκανε ένα τεράστιο άλμα στο 80% το 2009, πήδηξε στο 85,4% το 2010, αυξήθηκε στο 87,3% το 2011 και έσπασε το φράγμα του 90% το 2012 με ποσοστό 90,6% του ΑΕΠ. Επειδή εμείς είμαστε σχολαστικοί, θα υπενθυμίσουμε ότι ένα από τα δύο θεμελιώδηκριτήρια του Μάαστριχτ καθόριζε ως ανώτατο επιτρεπτό όριο του δημόσιου χρέους το 60% του ΑΕΠ. Σύσσωμη η Ευρωζώνη παραβιάζει το όριο αυτό.
Πέντε (!) μόνο χώρες θα είχαν ως νόμισμα το ευρώ από πλευράς εκπλήρωσης του κριτηρίου δημόσιου χρέους μικρότερου του 60% του ΑΕΠ, αν η ένταξη στην Ευρωζώνη γινόταν το 2012: τοΛουξεμβούργο, η Εσθονία, η Σλοβενία, η Σλοβακία και η Φινλανδία! Μιλάμε για… γίγαντες της ευρωπαϊκής οικονομίας. Είναι απολαυστικό να διαπιστώνει κανείς ότι δεν θα έμπαιναν στο ευρώ ούτε ηΓερμανία (η οποία έχει δημόσιο χρέος 81,9% του ΑΕΠ της) ούτε η Γαλλία (90,2%) ούτε η Ιταλία (127%) ούτε η Ισπανία (84,2%) και πάει λέγοντας. Από τα περίπου 300 εκατομμύρια Ευρωπαίων που έχουν ως νόμισμά τους σήμερα το ευρώ, θα το είχαν μόνο… 15 εκατομμύρια!
Το χρέος πέφτει δύσκολα. Εύκολα αυξάνεται, αλλά χρειάζονται πολλά χρόνια για να μειωθεί. Το έλλειμμα του προϋπολογισμού, αντιθέτως, μειώνεται πολύ γρήγορα – βεβαίως με επώδυνες κοινωνικές συνέπειες. Μειώνεται εντυπωσιακά όμως ακόμη και σε δύο – τρία χρόνια, αν η κυβέρνηση είναι κοινωνικά ανάλγητη. Υπενθυμίζουμε ότι το Μάαστριχτ καθορίζει αυθαίρετα το 3% του ΑΕΠ ως ανώτατο όριο ελλείμματος.
Πάλι μόνο πέντε χώρες της Ευρωζώνης παρουσίασαν το 2012 έλλειμμα κάτω του 3%! Πάλι οι 12 από τις 17 χώρες θα έμεναν εκτός ευρώ – αν και αυτή τη φορά η Γερμανία και η Αυστρία θα αντικαθιστούσαν τη Σλοβενία και τη Σλοβακία στον κύκλο των πέντε υποδειγματικών μαθητών.
Οι Ευρωπαίοι υποφέρουν. Οι μισθοί και οι συντάξεις τους μειώνονται, λιμνάζουν ή καταβαραθρώνονται. Το βιοτικό τους επίπεδο κατακρημνίζεται για να μειωθούν τα ελλείμματα. Πώς όμως γίνεται να αυξάνεται έτσι το δημόσιο χρέος; Ποιος τρώει τα λεφτά των δανείων;
*Δημοσιεύθηκε στο «Έθνος» την Κυριακή 5 Μαΐου 2013.
Θα μπορούσε να ήταν και ανέκδοτο μαύρου χιούμορ. Υπάρχει κάποιος τομέας όπου από όλες τις χώρες της Ευρωζώνης, μόνη η Ελλάδα έχει πετύχει κάποιον άθλο - και δεν εννοούμε φυσικά την «αχτύπητη» πρωτιά της στο δημόσιο χρέος με το 156,9% του ΑΕΠ της, με διαφορά… 30 (!)εκατοστιαίων μονάδων από τη δεύτερη Ιταλία του 127%. Οσο λοιπόν και αν ακούγεται ως κακόγουστο αστείο, κατά τη διάρκεια του 2012 το δημόσιο χρέος ως ποσοστό του ΑΕΠ αυξήθηκε στα 16 από τα 17 κράτη της Ευρωζώνης και μειώθηκε μόνο στην… Ελλάδα! Αυτό αποκαλύπτει η έκθεση της Γιούροστατ, της στατιστικής υπηρεσίας της ΕΕ, που κυκλοφόρησε την περασμένη εβδομάδα.Μέσω… ληστείας του 80% περίπου των χρημάτων όσων είχαν αγοράσει ελληνικά κρατικά ομόλογα επιτεύχθηκε βέβαια αυτή η μείωση του δημόσιου χρέους της χώρας μας, αλλά αυτό δεν έχει καμιά σημασία. Ο καθένας κάνει ό,τι μπορεί με όποια μέσα μπορεί!
Θριάμβους κατά συρροήν σημειώνει ολόκληρη η Ευρωζώνη στον τομέα του δημόσιου χρέους. Τουλάχιστον την τελευταία εξαετία για την οποία έχουμε πρόχειρα τα επίσημα ευρωπαϊκά στατιστικά στοιχεία, ο μέσος όρος του χρέους των 17 χωρών της Ευρωζώνης διαρκώς αυξάνεται. Ηταν 66,2% του ΑΕΠ της το 2007, τσίμπησε λίγο στο 69,9% το 2008, έκανε ένα τεράστιο άλμα στο 80% το 2009, πήδηξε στο 85,4% το 2010, αυξήθηκε στο 87,3% το 2011 και έσπασε το φράγμα του 90% το 2012 με ποσοστό 90,6% του ΑΕΠ. Επειδή εμείς είμαστε σχολαστικοί, θα υπενθυμίσουμε ότι ένα από τα δύο θεμελιώδηκριτήρια του Μάαστριχτ καθόριζε ως ανώτατο επιτρεπτό όριο του δημόσιου χρέους το 60% του ΑΕΠ. Σύσσωμη η Ευρωζώνη παραβιάζει το όριο αυτό.
Πέντε (!) μόνο χώρες θα είχαν ως νόμισμα το ευρώ από πλευράς εκπλήρωσης του κριτηρίου δημόσιου χρέους μικρότερου του 60% του ΑΕΠ, αν η ένταξη στην Ευρωζώνη γινόταν το 2012: τοΛουξεμβούργο, η Εσθονία, η Σλοβενία, η Σλοβακία και η Φινλανδία! Μιλάμε για… γίγαντες της ευρωπαϊκής οικονομίας. Είναι απολαυστικό να διαπιστώνει κανείς ότι δεν θα έμπαιναν στο ευρώ ούτε ηΓερμανία (η οποία έχει δημόσιο χρέος 81,9% του ΑΕΠ της) ούτε η Γαλλία (90,2%) ούτε η Ιταλία (127%) ούτε η Ισπανία (84,2%) και πάει λέγοντας. Από τα περίπου 300 εκατομμύρια Ευρωπαίων που έχουν ως νόμισμά τους σήμερα το ευρώ, θα το είχαν μόνο… 15 εκατομμύρια!
Το χρέος πέφτει δύσκολα. Εύκολα αυξάνεται, αλλά χρειάζονται πολλά χρόνια για να μειωθεί. Το έλλειμμα του προϋπολογισμού, αντιθέτως, μειώνεται πολύ γρήγορα – βεβαίως με επώδυνες κοινωνικές συνέπειες. Μειώνεται εντυπωσιακά όμως ακόμη και σε δύο – τρία χρόνια, αν η κυβέρνηση είναι κοινωνικά ανάλγητη. Υπενθυμίζουμε ότι το Μάαστριχτ καθορίζει αυθαίρετα το 3% του ΑΕΠ ως ανώτατο όριο ελλείμματος.
Πάλι μόνο πέντε χώρες της Ευρωζώνης παρουσίασαν το 2012 έλλειμμα κάτω του 3%! Πάλι οι 12 από τις 17 χώρες θα έμεναν εκτός ευρώ – αν και αυτή τη φορά η Γερμανία και η Αυστρία θα αντικαθιστούσαν τη Σλοβενία και τη Σλοβακία στον κύκλο των πέντε υποδειγματικών μαθητών.
Οι Ευρωπαίοι υποφέρουν. Οι μισθοί και οι συντάξεις τους μειώνονται, λιμνάζουν ή καταβαραθρώνονται. Το βιοτικό τους επίπεδο κατακρημνίζεται για να μειωθούν τα ελλείμματα. Πώς όμως γίνεται να αυξάνεται έτσι το δημόσιο χρέος; Ποιος τρώει τα λεφτά των δανείων;
*Δημοσιεύθηκε στο «Έθνος» την Κυριακή 5 Μαΐου 2013.
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου