Περίληψη:
Ο συγγραφέας Χάρης Κουσουμβρής υπηρετώντας εις την Χρυσή Αυγή ως υπαρχηγός, πράττοντας ως στρατιώτης του εθνικοσοσιαλισμού (ναζισμού) και του εθνικισμού εν γένει, ακολουθεί κατά γράμμα της εντολές του αρχηγού της Χρυσής Αυγής, Νίκου Μιχαλολιάκου.
Καθοδόν ο συγγραφέας ανακαλύπτει ότι
αρκετοί του κινήματος αυτού δρουν ως υποχείρια του κρατικού συστήματος (ΕΥΠ) της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ.
αρκετοί του κινήματος αυτού δρουν ως υποχείρια του κρατικού συστήματος (ΕΥΠ) της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ.
Κατηγορεί δε με έγγραφα και αποδείξεις τους Νίκο Μιχαλολιάκο, Παναγιώταρο, Κώστα Πλεύρη.
Από την άλλη θεωρεί πως, μέσα στο κίνημα υπάρχουν άτομα τα οποία δε ματώνουν σε κάθε περίσταση μάχης εις το πεζοδρόμιο ενάντια σε «αριστερούς τραμπούκους».
Ο συγγραφέας βρίσκεται κατηγορούμενος για ένα φόνο, κατά τη διάρκεια συμπλοκών αριστερών - εθνικιστών, για τον οποίο δηλώνει αθώος· πιστεύει και θέλει να αποδείξει πως είναι θύμα σκευωρίας εκ μέρους του Νίκου Μιχαλολιάκου, υποχειρίου των κρατικών και κομματικών οργάνων.
Καθοδόν στο βιβλίο του κατηγορεί τη Χρυσή Αυγή γιατί δεν την θεωρεί ως καθαρή εθνικοσοσιαλιστική οργάνωση, παρότι έχει τέτοια χαρακτηριστικά και πως δεν επιδεικνύει καθαρό ιδεολογικό χαρακτήρα, τόσο στο πολιτικό όσο και στο θρησκευτικό πεδίο.
Ανάμεσα στις κατηγορίες για το θρησκευτικό πεδίο, παρουσιάζει τις συνεργασίες του Νίκου Μιχαλολιάκου με τον σατανιστή τάδε καθώς και τις παγανιστικές του απόψεις ενάντια στον Ιησού Χριστό.
Μέσα από την εργασία του αυτή, όπου προσπαθεί να παρουσιάσει τη Χρυσή Αυγή ως γρανάζι του συστήματος, ενώ ως εθνικοσοσιαλιστική - εθνικιστική αυτή θα όφειλε να μην είναι, εκθέτει ενδιαφέρουσες λεπτομέρειες από το βίο των Χρυσαυγιτών και του αρχηγού τους Νίκου Μιχαλολιάκου, όσο και στοιχεία για τον ελληνικό εθνικισμό γενικότερα και τη δράση του.
Αποσπάσματα από το βιβλίο που έχουν ενδιαφέρον :
....
«Ο Ν. Μιχαλολιάκος σε ηλικία 19 χρονών "σπάει" και λέει και αυτός ονόματα συναγωνιστών του(βλέπε δεύτερη συμπληρωματική κατάθεση Μιχαλολιάκου για την υπόθεση "βομβιστών" που βρίσκεται στην συνέχεια του βιβλίου).Ταυτόχρονα άλλα διαβόητα στελέχη του "καθαρού" κινήματος της Χρυσής Αυγής, Δ. Ζαφειρόπουλος και Η. Παναγιώταρος "σπάνε" σε ένα πλημεληματάκι της πλάκας και δίνουν τους συναγωνιστές τους, για να φανούν και αυτά τα καλά παιδιά του συστήματος.» ( σελ. 38)
«Στο παραπάνω συμπέρασμα, της προσπάθειας δηλαδή για να απομυθοποιηθεί η Χρυσή Αυγή και να παρουσιαστούν τα μέλη της ως θύματα, καταλήγει κάποιος και από πολλά άρθρα που δημοσιεύτηκαν κατά περιόδους εκείνη την εποχή από την εφημερίδα Χρυσή Αυγή. Δημοσιεύματα τα οποία ήθελαν να
μας παρουσιάσουν ως θύματα καταστάσεων που δεχόμασταν συνεχείς επιθέσεις και ούτε λίγο ούτε πολύ, τις "τρώγαμε", για να παρουσιαστούμε κατ’ αυτόν τον τρόπο ως ένα απόλυτα νόμιμο πολιτικό κόμμα που δέχεται επιθέσεις και σαν όλα τα άλλα τις "εισπράττει" από τους αναρχικούς και τους αριστερούς "τρομοκράτες"! Αν είναι δυνατόν!!!», ( σελ. 64)
....
«Την Δευτέρα 29 Απριλίου η Χρυσή Αυγή προγραμματίζει εκδήλωση υποστηρίξεως προς το γαλλικό κόμμα του Λεπέν στο πεδίο του Άρεως, με προσυγκέντρωση στα κεντρικά γραφεία.» (σελ. 64)
...
«Έπρεπε πάση θυσία, η Χρυσή Αυγή να εμφανισθεί ως ένα θυματοποιημένο νόμιμο κόμμα το οποίο υφίσταται τις επιθέσεις των "αναρχικών". Γίνονταν από όλες τις πλευρές μια συντονισμένη προσπάθεια να γκρεμιστεί ο μύθος που εμείς οι απλοί αγωνιστές είχαμε κτίσει με το αίμα μας, τη ζωή και την τιμή μας.» (σελ. 69)
....
«Η πολιτική περίοδος δραστηριοτήτων της Χρυσής Αυγής
έμελλε να λήξη με την4η Εθνικιστική Κατασκήνωση όπου, όπως κάθε χρόνο τα τελευταία 4 έτη, σημαδοτούσε την λήξη των δραστηριοτήτων της, μέχρι τον ερχομό του Σεπτεμβρίου. Η Κατασκήνωση ορίστηκε για τον Ιούνιο κοντά στην Μεγαλόπολη Πελοποννήσου. Εγώ απείχα μην μπορώντας να αντικρύσω ορισμένους να πουλάνε την extreme τρέλα τους -εκ του ασφαλούς βεβαίως-και προτίμησα να ηρεμίσω ξεχνώντας για λίγο την αηδία που είχε αρχίσει να με καταλαμβάνει. Μετά την λήξη της Κατασκηνώσεως, έφτασαν στα αυτιά μου τα κωμικοτραγικά που συνέβησαν εκεί.Κάποιοι ξεφτιλίζοντας σύμβολα και αξίες επιδόθηκαν σε ανατολίτικα λικνίσματα και όχι μόνο, σε σκυλάδικα της επαρχιακής πόλεως πλησίον της Κατασκηνώσεως, ο εκφυλισμός έδωσε και πήρε. Ποιός ήταν αυτός που διεύθυνε την "ορχήστρα"; Σύμφωνα με τις μαρτυρίες πολλών συναγωνιστών, κάπιος που θα έπρεπε να τιμά τη θέση που του προσφέρθηκε: ο Ζαφειρόπουλος, αν και αργότερα ορκιζόταν στον "αρχηγό" (σσ. Ν. Μιχαλολιάκο), εμένα δεν μπορούσε να με πείσει διότι αυτή του η "συνήθεια" είχε επαναληφθεί και πολλές άλλες φορές στο παρελθόν μπροστά στα μάτια πολλών συναγωνιστών» ( σελ. 71)
«Όλα γυρνούσαν μέσα στο μυαλό μου, όλα τα "αν" και όλα τα "μήπως" άρχισαν να σφυροκοπάνε μέσα στο κεφάλι μου, τι ήταν επιτέλους η Χρυσή Αυγή; Μια υπόθεση ελεγχόμενη, ένας μύλος που άλεθε την επαναστατικότητα κάποιων, ένα μαντρί; Και τί ήταν αυτή η ιεραρχική άνοδος των αποδεδειγμένων δοτών, Ζαφειρόπουλου, Ι.Β. και Παναγιώταρου; Πώς αυτός που ηγείτο της προσπάθειας τους ανεχόταν;» (σελ. 72)
«Εδώ έρχεται και ένα άλλο γεγονός που αποδεικνύει την βρωμιά που υπάρχει γύρω από την υπόθεση. Ο Ηλίας Παναγιώταρος τον οποίο κάλεσαν για κατάθεση [για το μαχαίρωμα του Πάρη Χρυσού (βλ.εδώ ), στις 16 Νοεμβρίου 1998] είχα ένα πάρα πολύ ισχυρό άλλοθι: κάποιον της αστυνομίας. Τί ήταν αυτό που έκανε αυτόν να καλύψει τον Παναγιώταρο σε αυτήν την υπόθεση;
Αξίζει να σημειωθεί ότι ο Η. Παναγιώταρος είναι προμηθευτής ενδύσεως των Σωμάτων Ασφαλείας. Όπως και να είχε εγώ ήμουν αυτός που θα συρόταν στις αίθουσες των δικαστηρίων και όπως έδειχναν τα πράγματα θα τα φορτωνόμουν όλα πάνω μου. [...] Επιπλέον τον Ιανουάριο μου έρχονταν άλλη μια δίκη, την οποία φορτώθηκα για χάρη του "Μιχαλολιάκου" παρόλο που ήμουν αθώος.» (σελ. 81)
«Έπρεπε να μείνω καθαρός βγαίνοντας από την λάσπη που είχα βουτήξει αυτά τα χρόνια και δεν αναφέρομαι στις ιδέες γιατί είχα φανατιστεί τα τελευταία χρόνια όσο ποτέ, διαισθανόμενος την τραγική μου θέση. Ούτε βεβαίως σε όλο το "στρατόπεδο" όπου είχα επιλέξει να υπερασπιστώ από τα 17 μου χρόνια έως σήμερα, μα ένα μόνο μέρος του στρατοπέδου, το πιο σκοτεινό, όπου εκεί ξετυλίγονταν οι πιο ανήθικες συνωμοσίες από κόλακες, δειλούς και αυλικούς που αλληλοσπαράσσονταν για να εισέλθουν στα "αξιώματα". Όλοι τους στιγματισμένοι με την λέξη εκείνη που βαραίνει τους αναθεματισμένους της ιστορίας: "προδότες"»(σελ. 87)
Εδώ με την αγαπημένη λέξη των εθνικιστών, ως «προδότης», χαρακτηρίζεται όχι ο προδίδων την πατρίδα του, αλλά ο προδίδων τις ιδέες των επί μέρους μιας εθνικιστικής ομάδας. Είναι η πιο κλασσική κατηγορία που εκτοξεύει αυτή η αίρεση ενάντια στους αντιπάλους της.
«Ένας [ασφαλίτης από αυτούς που τον συνέλαβαν για το μαχαίρωμα του Πάρη Χρυσού στο Τμήμα Προστασίας Κράτους] μάλιστα μου είπε πώς είναι δυνατόν ο "λοχαγός" να μην ξέρει τι γίνεται στον "λόχο" του. Εγώ επέμενα-σίγουρα κάποιοι άλλοι "λοχαγοί" της Χρυσής Αυγής στη θέση μου θα κατανόμαζαν κάποιον όπως ανάλογα άλλωστε έχουν πράξει στο παρελθόν, για απλά πλημμελήματα (υπόθεση Ιντερκοντινένταλ)», ( σελ. 93)
«Η αλήθεια είναι ότι αργά κατάλαβα το πώς κινείται ο "Σύνδεσμος" [Χρυσή Αυγή]: με μία πονηρή τακτική και όχι με ευθεία αντιπαράθεση λόγω του ότι ο "αρχηγός" έχει ισχυρή θέση στο [πολιτικό - κρατικό] σύστημα», (σελ. 94)
...
«Η Χρυσή Αυγή είναι ένας μηχανισμός όχι κατ’ ουσίαν "επαναστατικός", μα φανερά συμβιβαστικός...», (σελ. 117)
«Το 1999 η Χρυσή Αυγή συνεργάζεται πολιτικά με την Πρώτη Γραμμή του Κ. Πλεύρη. Ο "αρχηγός" προ και μετά την συνεργασία αυτή μας μιλούσε διαρκώς για τον "βρώμικο" ρόλο του Κ. Πλεύρη στις διώξεις εθνικιστών από το Καραμανλικό καθεστώς του '78. Σας παραθέτω χαρακτηριστικά αποσπάσματα από το βιβλίο του Αριστοτέλη Καλέντζη "Η Μαύρη Βίβλος του Κώστα Πλεύρη": [...] οι πρώην υπουργοί Πιπινέλης και Τοτόμης, ο καθοδηγητής της φασιστικής ομάδας "4ης Αυγούστου Πλεύρης", ο εκδότης της εφημερίδας "Ελεύθερος Κόσμος" Σ. Κωνσταντόνπουλος και άλλοι που ήταν ταυτόχρονα και πράκτορες της αμερικανικής ΣΙΑ (σσ. από το βιβλίο "Ο νεοφασισμός στην Ελλάδα" του Σταύρου Ζορμπαλά, εκδ. Σύγχρονη Εποχή. [...] Η ενέργεια αυτή του ΠΛΕΥΡΗ, δεν αποδεικνύει μόνο την απουσία κάθε ηθικής αναστολής από αυτόν τον ευτελή καταδότη (που ήρθε να παγιδεύσει χωρίς να το καταφέρει, έναν κακοποιημένο και καταμελανιασμένο, σιδηροδέσμιο κρατούμενο αλλά, πασιφανέστατα, αποδεικνύει ότι ο ΠΛΕΥΡΗΣ ποτέ δεν κατέδωσε για να "προστατεύσει" το κόμμα της 4ης Αυγούστου, όπως θέλει να μας δικαιολογηθεί δεκαρολογώντας, αλλά κατέδωσε συνειδητά Έλληνες Πατριώτες στις καραμανλικές μυστικές υπηρεσίες για να τους εξοντώσει! Πώς μπορείς να δικαιολογήσεις τώρα ευτελέστατε καταδότη ΚΩΣΤΑ ΠΛΕΥΡΗ το ότι ενώ εγώ βρισκόμουν ήδη κρατούμενος του καραμανλικού καθεστώτος, και μάλιστα στα πιο σκοτεινά του απομονωτήρια, εσύ συνέχιζες να με "πλευρίζεις" επιδιώκοντας να μάθεις όσο περισσότερα μπορούσες ονόματα Ελλήνων Εθνικιστών, γνωρίζοντας ότι σε λίγο θα έπεφτε το προσωπείο σου; Στα απομονωτήρια του Κορυδαλλού ΚΩΣΤΑ ΠΛΕΥΡΗ όχι μόνο το κόμμα της 4ης Αυγούστου -και να ήθελα- δε μπορούσα να βλάψω, αλλά ούτε να αναπνεύσω δε μπορούσα... κι όμως εσύ συνέχιζες τη προδοσία σου ενάντια στους Έλληνες Πατριώτες! Η τύχη των προδοτικών αναφορών του ΠΛΕΥΡΗ Οι προδοτικές αναφορές που συνέταξε ο ΠΛΕΥΡΗΣ εις βάρος Ελλήνων Εθνικιστών και που παρέσωσε στο διοικητή της καραμανλικής ασφάλειας ΧΡΗΣΤΟ ΚΑΡΑΘΑΝΑΣΗ και στο διαβόητο αρχηγό της ΥΠ.Ε.Α, υπήρξαν οι αφετηρίες και τα βάθρα πάνω στα οποία σκηνοθετήθηκαν από το καραμανλικό καθεστώς οι καταδίκες και οι φυλακίσεις όλων των μετά το 1974 (Ιούλιος) νεαρών Ελλήνων Εθνικιστών κι όχι μόνο της δικής μου. Όσοι όμως ζητήσαμε αντίγραφα των αναφορών αυτών του ΚΩΣΤΑ ΠΛΕΥΡΗ από τον ανακριτή ΔΗΜΗΤΡΗ ΓΥΦΤΑΚΗ απαιτώντας να ασκήσουμε ο δικαίωμα που μας παρέχει ο ΚΩΔΙΚΑΣ ΠΟΙΝΙΚΗΣ ΔΙΚΟΝΟΜΙΑΣ (άρθρα 100-103) σαν κατηγορούμενοι, ελάβαμε την στερεότυπη απάντηση από τον ΓΥΦΤΑΚΗ ότι "απαγορεύεται, γιατί οι αναφορές χαρακτηρίζοντα σαν κρατικά μυστικά." », (σσ. 118,120)
...
«...ο Πλεύρης είχε οδηγήσει στα κάτεργα εκτός από τον Νίκο Μιχαλολιάκο και πολλούς άλλους συναγωνιστές του τότε ως βομβιστές. Πώς είναι δυνατόν να τα βρήκαν ο θύτης με το θύμα ύστερα από μια τέτοια σκευωρία; Ως εκ τούτου μπορείτε να συμπεράνετε από μόνοι σας τι σημαίνει μια τέτοια συνεργασία. Τελικά ο "αρχηγός" συνεργάστηκε με τον Πλεύρη για να τα τσουγκρίσει στην συνέχεια. Για ποιούς λόγους όμως ήρθε μετά η σύγκρουση; Μια σύγκρουση ιδεών ή συμφερόντων; Τον Μάρτιο του 2000, πριν τις εκλογές, η εφημερίδα Χρυσή Αυγή καλούσε τους εθνικιστές να μην ψηφίσουν την Πρώτη Γραμμή του Πλεύρη, γιατί την χωρίζουν από τον Πλεύρη σοβαρές πολιτικές κι ιδεολογικές διαφορές, χωρίς όμως να τις κατονομάζει. Λίγους μήνες νωρίτερα ο "αρχηγός" εκθείαζε τον Πλεύρη ως εθνικό ηγέτη.Πώς τους χωρίζουν σοβαρές πολιτικές και ιδεολογικές διαφορές; Και υπάρχει ιδεολογική ταύτιση με τον Μιχαλόπουλο που πήγε να συνεργαστεί το 2000; Ή με τον Καρατζαφέρη που συνεργάστηκε το 2002; Αν είναι δυνατόν.Τί άραγε άλλαξε στη σχέση του με τον Πλεύρη, χωρίς να τολμά κανείς να το ομολογήσει; Κουκουλώνοντάς το με το μανδύα της ιδεολογικής διαφοράς; Το 2000 στον τηλεοπτικό σταθμό "ΤΗΛΕΤΩΡΑ", του Γ. Μιχαλόπουλου σε εκπομπή του Σοφιανόπουλου, προέδρου εθνικιστικής οργανώσεως με την επωνυμία "Κόμμα Ελλληνισμού", ο εν λόγω πρόεδρος παρουσίασε ένα έγγραφο που αναφερόταν σε μισθοδοσία εκτάκτων συνεργατών της Κ.Υ.Π. Η εκπομπή διεκόπη στον αέρα ύστερα από επέμβαση του ίδιου του Μιχαλόπουλου, διότι το έγγραφο ανέφερε και το δικό του όνομα πλην βεβαίως των Μιχαλολιάκου, Πλεύρη και λοιπών. Στο δια ταύτα όμως! Το έγγραφο αυτό κατά τον παρελθόντα χρόνο έχει δημοσιεύσει πρώτη η Αυριανή του Κουρή. Φρονώ δε ότι τέτοιες κινήσεις ο Κουρής δεν τις κάνει αν δεν είναι επιβεβαιωμένες και επίσης ότι κατέχει μεγάλο κρατικό αρχείο. Απορίας άξιο είναι γιατί δεν μηνύθηκε ποτέ για συκοφαντική δυσφήμηση, σχετικά με όλες αυτές τις αποκαλύψεις. "Ο χώρος των εθνικιστών όπως πολύ χαρακτηριστικά μου είπε σε ένα διάλογο που είχαμε ένα παλιός φίλος είναι ναρκοθετημένος και όντως αυτό αποτελεί μια θλιβερή πραγματικότητα που ισχύσει μέχρι τις μέρες μας". Το παραπάνω απόσπασμα αποτελεί κομμάτι του βιβλίου Εχθροί του Καθεστώτος, εκδόσεις "ΑΣΚΑΛΩΝ" του Νικολάου Γ. Μιχαλολιάκου (σελίδα 17)» (σελ. 124)
«Ονομάζεται Τσάμης Νικόλαος. Μένουμε στον ίδιο δρόμο στην οδό Φιλολάου και είμαστε φίλοι από το 1974. Πολιτικών και αυτός έχει εθνικοσοσιαλιστάς ιδέας. [Κατάθεση του Ν.Μιλαλολιάκου στις 27/07/79 στον υπαστυνόμο Α΄ ΓΑρδίκα Χρήστο παρουσία 2ου ανακριτικού υπαλλήλου, υπαστυνόμου Α' Κοκοσίση Γεωργίου]» (σελ. 133)
«Ο Ν. Μιχαλολιάκος, όπως χαρακτηριστικά μας αναφέρει στο βιβλίο του, σε ηλικία 19 ετών αναγνωρίζεται μαζί με άλλους ως ένοχος για την επίθεση και τον ξυλοδαρμό, που εδέχθησαν κάποιοι δημοσιογράφοι στην κηδεία του Μάλλιου. Προφυλακίζεται στις φυλακές Κορυδαλλού το 1976 όπου και αποφυλακίζεται καταβάλλοντας εγγύηση δύο μήνες μετά. [...]
Τον Ιούλιο του 1978 υπηρετώντας ως έφεδρος αξιωματικός πεζικού στην Μυτιλήνη, συλλαμβάνεται για δεύτερη φορά με την κατηγορία ότι συμμετείχε σε εθνικιστική τρομοκρατική οργάνωση.
Στην ανάκριση του απαγγέλλονται κατηγορίες για 11 κακουργήματα, από τα οποία τα μισά σχεδόν όπως ισχυρίζεται, προέβλεπαν την ποινή των ισοβίων δεσμών. Στην δίκη που ακολουθεί του επιβάλλεται ποινή 13 μηνών. (Στο εφετείο 11)!
Πού αποδίδονται αυτές οι ποινές; είναι άξιο απορίας. Βοά ο κόσμος για τον έλεγχο της κρατικής στον εθνικιστικό χώρο. Αδίκως;
Λίγους μήνες μετά δημιουργείται η Χρυσή Αυγή, είναι τυχαίο αυτό;
Έχουμε την 4η Αυγούστου και τη "διάλυσή" της με την υπόθεση του καρφώματος των αγωνιζομένων εθνικιστών και εν συνεχεία, άμεσα μάλιστα εφόσον το χαρτί του κράτους που λεγόταν 4η Αυγούστου κάηκε, δημιουργία άλλου "εθνικιστικού" φορέα.
Στο "Εχθροί του Καθεστώτος", ο Ν. Μιχαλολιάκος αναφέρει σχετικά:
«Σχόλιο: Αυτός που κατά τα άλλα (όπως αναφέρει στο βιβλίο του "Εχθροί του Καθεστώτος") πέρασε την πύλη των φυλακών Κορυδαλλού υψιπετής, κρατώντας μια ποητική ανθολογία στα χέρια, νιώθοντας περήφανος που διώκεται για τις ιδέες του, στην συμπληρωματική (κατάθεση) δίνει τόσα ονόματα· φανταστείτε πόσα δίνει στην αρχική του κατάθεση!!!»(σελ. 136)
...
«Την 10η Νοεμβρίου του 2003, παρουσιαστήκαμε στα δικαστήρια για την υπόθεση Ιντερκοντινένταλ. Κάτι μου έλεγε ότι αυτή η δίκη θα "είχε να βγάλει κι άλλα στη φόρα". Λίγες ημέρες πριν τη συγκεκριμένη ημερομηνία, όταν μελέτησα εκτενώς την δικογραφία μας και αποφασίσαμε να μην έχουμε νομική εκπροσώπηση στο δικαστήριο και να υπερασπιστούμε μόνοι μας τον εαυτό μας, κατάλαβα ότι αυτή η δίκη δεν θα γίνει ποτέ. Και αυτό για τον απλούστατο λόγο ότι δεν πρέπει να γίνει δημοσιοποίηση των καταθέσεων των Παναγιώταρου και Ζαφειρόπουλου και να αποκαλυφθεί σε όλους πια μόνο το "δόσιμο" ονομάτων συναγωνιστών τους, αλλά και την καταδίκη της ενέργειας του καψίματος της Τούρκικης σημαίας. Ναι! Και ο Ζαφειρόπουλος και ο Παναγιώταρος καταδικάζουν το γεγονός του καψίματος της τούρκικης σημαίας και όπως αναφέρει ο δεύτερος συμπληρώνοντας τον πρώτο: το περιστατικό αυτό έβλαψε την όλη εκδήλωση διαμαρτυρίας [;;;;] Την ίδια στιγμή που ο Παναγιώταρος κατακρίνει το κάψιμο και απαρνείται τα εθνικιστικά του πιστεύω χωρίς αυτό να έχει ιδιαίτερη σημασία γι αυτόν και τους εναπομείναντες Χρυσαυγίτες, ο ίδιος πλουτίζει πουλώντας μπλούζες με τον δικέφαλο αετό να σκίζει την τούρκικη σημαία. (σελ. 144)
«Η Χρυσή Αυγή είναι ένας μηχανισμός όχι κατ’ ουσίαν "επαναστατικός", μα φανερά συμβιβαστικός...», (σελ. 117)
«Το 1999 η Χρυσή Αυγή συνεργάζεται πολιτικά με την Πρώτη Γραμμή του Κ. Πλεύρη. Ο "αρχηγός" προ και μετά την συνεργασία αυτή μας μιλούσε διαρκώς για τον "βρώμικο" ρόλο του Κ. Πλεύρη στις διώξεις εθνικιστών από το Καραμανλικό καθεστώς του '78. Σας παραθέτω χαρακτηριστικά αποσπάσματα από το βιβλίο του Αριστοτέλη Καλέντζη "Η Μαύρη Βίβλος του Κώστα Πλεύρη": [...] οι πρώην υπουργοί Πιπινέλης και Τοτόμης, ο καθοδηγητής της φασιστικής ομάδας "4ης Αυγούστου Πλεύρης", ο εκδότης της εφημερίδας "Ελεύθερος Κόσμος" Σ. Κωνσταντόνπουλος και άλλοι που ήταν ταυτόχρονα και πράκτορες της αμερικανικής ΣΙΑ (σσ. από το βιβλίο "Ο νεοφασισμός στην Ελλάδα" του Σταύρου Ζορμπαλά, εκδ. Σύγχρονη Εποχή. [...] Η ενέργεια αυτή του ΠΛΕΥΡΗ, δεν αποδεικνύει μόνο την απουσία κάθε ηθικής αναστολής από αυτόν τον ευτελή καταδότη (που ήρθε να παγιδεύσει χωρίς να το καταφέρει, έναν κακοποιημένο και καταμελανιασμένο, σιδηροδέσμιο κρατούμενο αλλά, πασιφανέστατα, αποδεικνύει ότι ο ΠΛΕΥΡΗΣ ποτέ δεν κατέδωσε για να "προστατεύσει" το κόμμα της 4ης Αυγούστου, όπως θέλει να μας δικαιολογηθεί δεκαρολογώντας, αλλά κατέδωσε συνειδητά Έλληνες Πατριώτες στις καραμανλικές μυστικές υπηρεσίες για να τους εξοντώσει! Πώς μπορείς να δικαιολογήσεις τώρα ευτελέστατε καταδότη ΚΩΣΤΑ ΠΛΕΥΡΗ το ότι ενώ εγώ βρισκόμουν ήδη κρατούμενος του καραμανλικού καθεστώτος, και μάλιστα στα πιο σκοτεινά του απομονωτήρια, εσύ συνέχιζες να με "πλευρίζεις" επιδιώκοντας να μάθεις όσο περισσότερα μπορούσες ονόματα Ελλήνων Εθνικιστών, γνωρίζοντας ότι σε λίγο θα έπεφτε το προσωπείο σου; Στα απομονωτήρια του Κορυδαλλού ΚΩΣΤΑ ΠΛΕΥΡΗ όχι μόνο το κόμμα της 4ης Αυγούστου -και να ήθελα- δε μπορούσα να βλάψω, αλλά ούτε να αναπνεύσω δε μπορούσα... κι όμως εσύ συνέχιζες τη προδοσία σου ενάντια στους Έλληνες Πατριώτες! Η τύχη των προδοτικών αναφορών του ΠΛΕΥΡΗ Οι προδοτικές αναφορές που συνέταξε ο ΠΛΕΥΡΗΣ εις βάρος Ελλήνων Εθνικιστών και που παρέσωσε στο διοικητή της καραμανλικής ασφάλειας ΧΡΗΣΤΟ ΚΑΡΑΘΑΝΑΣΗ και στο διαβόητο αρχηγό της ΥΠ.Ε.Α, υπήρξαν οι αφετηρίες και τα βάθρα πάνω στα οποία σκηνοθετήθηκαν από το καραμανλικό καθεστώς οι καταδίκες και οι φυλακίσεις όλων των μετά το 1974 (Ιούλιος) νεαρών Ελλήνων Εθνικιστών κι όχι μόνο της δικής μου. Όσοι όμως ζητήσαμε αντίγραφα των αναφορών αυτών του ΚΩΣΤΑ ΠΛΕΥΡΗ από τον ανακριτή ΔΗΜΗΤΡΗ ΓΥΦΤΑΚΗ απαιτώντας να ασκήσουμε ο δικαίωμα που μας παρέχει ο ΚΩΔΙΚΑΣ ΠΟΙΝΙΚΗΣ ΔΙΚΟΝΟΜΙΑΣ (άρθρα 100-103) σαν κατηγορούμενοι, ελάβαμε την στερεότυπη απάντηση από τον ΓΥΦΤΑΚΗ ότι "απαγορεύεται, γιατί οι αναφορές χαρακτηρίζοντα σαν κρατικά μυστικά." », (σσ. 118,120)
...
«...ο Πλεύρης είχε οδηγήσει στα κάτεργα εκτός από τον Νίκο Μιχαλολιάκο και πολλούς άλλους συναγωνιστές του τότε ως βομβιστές. Πώς είναι δυνατόν να τα βρήκαν ο θύτης με το θύμα ύστερα από μια τέτοια σκευωρία; Ως εκ τούτου μπορείτε να συμπεράνετε από μόνοι σας τι σημαίνει μια τέτοια συνεργασία. Τελικά ο "αρχηγός" συνεργάστηκε με τον Πλεύρη για να τα τσουγκρίσει στην συνέχεια. Για ποιούς λόγους όμως ήρθε μετά η σύγκρουση; Μια σύγκρουση ιδεών ή συμφερόντων; Τον Μάρτιο του 2000, πριν τις εκλογές, η εφημερίδα Χρυσή Αυγή καλούσε τους εθνικιστές να μην ψηφίσουν την Πρώτη Γραμμή του Πλεύρη, γιατί την χωρίζουν από τον Πλεύρη σοβαρές πολιτικές κι ιδεολογικές διαφορές, χωρίς όμως να τις κατονομάζει. Λίγους μήνες νωρίτερα ο "αρχηγός" εκθείαζε τον Πλεύρη ως εθνικό ηγέτη.Πώς τους χωρίζουν σοβαρές πολιτικές και ιδεολογικές διαφορές; Και υπάρχει ιδεολογική ταύτιση με τον Μιχαλόπουλο που πήγε να συνεργαστεί το 2000; Ή με τον Καρατζαφέρη που συνεργάστηκε το 2002; Αν είναι δυνατόν.Τί άραγε άλλαξε στη σχέση του με τον Πλεύρη, χωρίς να τολμά κανείς να το ομολογήσει; Κουκουλώνοντάς το με το μανδύα της ιδεολογικής διαφοράς; Το 2000 στον τηλεοπτικό σταθμό "ΤΗΛΕΤΩΡΑ", του Γ. Μιχαλόπουλου σε εκπομπή του Σοφιανόπουλου, προέδρου εθνικιστικής οργανώσεως με την επωνυμία "Κόμμα Ελλληνισμού", ο εν λόγω πρόεδρος παρουσίασε ένα έγγραφο που αναφερόταν σε μισθοδοσία εκτάκτων συνεργατών της Κ.Υ.Π. Η εκπομπή διεκόπη στον αέρα ύστερα από επέμβαση του ίδιου του Μιχαλόπουλου, διότι το έγγραφο ανέφερε και το δικό του όνομα πλην βεβαίως των Μιχαλολιάκου, Πλεύρη και λοιπών. Στο δια ταύτα όμως! Το έγγραφο αυτό κατά τον παρελθόντα χρόνο έχει δημοσιεύσει πρώτη η Αυριανή του Κουρή. Φρονώ δε ότι τέτοιες κινήσεις ο Κουρής δεν τις κάνει αν δεν είναι επιβεβαιωμένες και επίσης ότι κατέχει μεγάλο κρατικό αρχείο. Απορίας άξιο είναι γιατί δεν μηνύθηκε ποτέ για συκοφαντική δυσφήμηση, σχετικά με όλες αυτές τις αποκαλύψεις. "Ο χώρος των εθνικιστών όπως πολύ χαρακτηριστικά μου είπε σε ένα διάλογο που είχαμε ένα παλιός φίλος είναι ναρκοθετημένος και όντως αυτό αποτελεί μια θλιβερή πραγματικότητα που ισχύσει μέχρι τις μέρες μας". Το παραπάνω απόσπασμα αποτελεί κομμάτι του βιβλίου Εχθροί του Καθεστώτος, εκδόσεις "ΑΣΚΑΛΩΝ" του Νικολάου Γ. Μιχαλολιάκου (σελίδα 17)» (σελ. 124)
«Ονομάζεται Τσάμης Νικόλαος. Μένουμε στον ίδιο δρόμο στην οδό Φιλολάου και είμαστε φίλοι από το 1974. Πολιτικών και αυτός έχει εθνικοσοσιαλιστάς ιδέας. [Κατάθεση του Ν.Μιλαλολιάκου στις 27/07/79 στον υπαστυνόμο Α΄ ΓΑρδίκα Χρήστο παρουσία 2ου ανακριτικού υπαλλήλου, υπαστυνόμου Α' Κοκοσίση Γεωργίου]» (σελ. 133)
«Ο Ν. Μιχαλολιάκος, όπως χαρακτηριστικά μας αναφέρει στο βιβλίο του, σε ηλικία 19 ετών αναγνωρίζεται μαζί με άλλους ως ένοχος για την επίθεση και τον ξυλοδαρμό, που εδέχθησαν κάποιοι δημοσιογράφοι στην κηδεία του Μάλλιου. Προφυλακίζεται στις φυλακές Κορυδαλλού το 1976 όπου και αποφυλακίζεται καταβάλλοντας εγγύηση δύο μήνες μετά. [...]
Τον Ιούλιο του 1978 υπηρετώντας ως έφεδρος αξιωματικός πεζικού στην Μυτιλήνη, συλλαμβάνεται για δεύτερη φορά με την κατηγορία ότι συμμετείχε σε εθνικιστική τρομοκρατική οργάνωση.
Στην ανάκριση του απαγγέλλονται κατηγορίες για 11 κακουργήματα, από τα οποία τα μισά σχεδόν όπως ισχυρίζεται, προέβλεπαν την ποινή των ισοβίων δεσμών. Στην δίκη που ακολουθεί του επιβάλλεται ποινή 13 μηνών. (Στο εφετείο 11)!
Πού αποδίδονται αυτές οι ποινές; είναι άξιο απορίας. Βοά ο κόσμος για τον έλεγχο της κρατικής στον εθνικιστικό χώρο. Αδίκως;
Λίγους μήνες μετά δημιουργείται η Χρυσή Αυγή, είναι τυχαίο αυτό;
Έχουμε την 4η Αυγούστου και τη "διάλυσή" της με την υπόθεση του καρφώματος των αγωνιζομένων εθνικιστών και εν συνεχεία, άμεσα μάλιστα εφόσον το χαρτί του κράτους που λεγόταν 4η Αυγούστου κάηκε, δημιουργία άλλου "εθνικιστικού" φορέα.
Στο "Εχθροί του Καθεστώτος", ο Ν. Μιχαλολιάκος αναφέρει σχετικά:
"Τον Δεκέμβριο του 1980 όπως προανάφερα, κυκλοφόρησε για πρώτη φορά το περιοδικό Χρυσή Αυγή, η έκδοση του οποίου υπήρξε αποτέλεσμα της συνεργασίας μιας ομάδας νέων ανθρώπων που σχεδόν όλοι προερχόμασταν και είχαμε γνωριστεί στον χώρο της 4ης Αυγούστου, που τότε πλέον δεν υφίσταται και που διάφορα εσωτερικά προβλήματα είχαν οδηγήσει στη διάλυσή του".Ώστε διάφορα εσωτερικά προβλήματα η διάλυση της 4ης Αυγούστου; Γιατί ο Μιχαλολιάκος δεν μας λέει ποια ήταν τα προβλήματα που διέλυσαν την 4η Αυγούστου; Τί φοβάται; Μήπως ότι αν μιλήσει αυτός για εκείνη την "χαφιεδίστικη" περίοδο θα εκτεθεί και αυτός; Πόσο ταιριάζει η λαϊκή ρήση: "κόραξ κοράκου μάτι δε βγάζει"», (33. 34)
«Σχόλιο: Αυτός που κατά τα άλλα (όπως αναφέρει στο βιβλίο του "Εχθροί του Καθεστώτος") πέρασε την πύλη των φυλακών Κορυδαλλού υψιπετής, κρατώντας μια ποητική ανθολογία στα χέρια, νιώθοντας περήφανος που διώκεται για τις ιδέες του, στην συμπληρωματική (κατάθεση) δίνει τόσα ονόματα· φανταστείτε πόσα δίνει στην αρχική του κατάθεση!!!»(σελ. 136)
...
«Την 10η Νοεμβρίου του 2003, παρουσιαστήκαμε στα δικαστήρια για την υπόθεση Ιντερκοντινένταλ. Κάτι μου έλεγε ότι αυτή η δίκη θα "είχε να βγάλει κι άλλα στη φόρα". Λίγες ημέρες πριν τη συγκεκριμένη ημερομηνία, όταν μελέτησα εκτενώς την δικογραφία μας και αποφασίσαμε να μην έχουμε νομική εκπροσώπηση στο δικαστήριο και να υπερασπιστούμε μόνοι μας τον εαυτό μας, κατάλαβα ότι αυτή η δίκη δεν θα γίνει ποτέ. Και αυτό για τον απλούστατο λόγο ότι δεν πρέπει να γίνει δημοσιοποίηση των καταθέσεων των Παναγιώταρου και Ζαφειρόπουλου και να αποκαλυφθεί σε όλους πια μόνο το "δόσιμο" ονομάτων συναγωνιστών τους, αλλά και την καταδίκη της ενέργειας του καψίματος της Τούρκικης σημαίας. Ναι! Και ο Ζαφειρόπουλος και ο Παναγιώταρος καταδικάζουν το γεγονός του καψίματος της τούρκικης σημαίας και όπως αναφέρει ο δεύτερος συμπληρώνοντας τον πρώτο: το περιστατικό αυτό έβλαψε την όλη εκδήλωση διαμαρτυρίας [;;;;] Την ίδια στιγμή που ο Παναγιώταρος κατακρίνει το κάψιμο και απαρνείται τα εθνικιστικά του πιστεύω χωρίς αυτό να έχει ιδιαίτερη σημασία γι αυτόν και τους εναπομείναντες Χρυσαυγίτες, ο ίδιος πλουτίζει πουλώντας μπλούζες με τον δικέφαλο αετό να σκίζει την τούρκικη σημαία. (σελ. 144)
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου