Ο Gregory Peck αποτέλεσε ένα από τα πιο σημαντικά
ονόματα του παγκόσμιου κινηματογράφου ενώ δεν είναι τυχαίο ότι το 1999
το Αμερικανικό Ινστιτούτο Κινηματογράφου τον κατέταξε στην 12η θέση
μεταξύ των Σπουδαιότερων Σταρ όλων των εποχών.
Από το 1940 έως το 1970 ήταν μέσα στην αφρόκρεμα των πιο δημοφιλών ηθοποιών του κινηματογράφου ενώ έπαιξε σημαντικούς ρολους και την δεκαετία του 1990. Ο σπουδαιότερος και πιο γνωστός του ρόλος, ήταν εκείνος του Atticus Finch για τον οποίο απέσπασε και το Όσκαρ Α’ Ανδρικού Ρόλου, ενώ τιμήθηκε με το Προεδρικό Μετάλλιο της Ελευθερίας για τις ανθρωπιστικές του προσπάθειες καθ’ όλη τη διάρκεια της ζωής του.
Γεννημένος στην La Jolla της California, ο Peck μεγάλωσε σε μία αυστηρή καθολική οικογένεια παρόλο που οι δικοί του χώρισαν όταν εκείνος ήταν μόλις πέντε ετών. Ο χωρισμός τους είχε σαν αποτέλεσμα την ανατροφή του να την αναλάβει εξ’ ολοκλήρου η γιαγιά του αλλά όταν εκείνη πέθανε ο Peck ξαναγύρισε στην επίβλεψη του πατέρα του.
Μέχρι τα δέκα του χρόνια παρακολούθησε τη Ρωμαιοκαθολική στρατιωτική σχολή στο Λος Άντζελες και έπειτα φοίτησε στο San Diego High School. Κατάφερε αφού καλυτέρευσε τους βαθμούς του να περάσει στο Berkeley στην Καλιφόρνια όπου πέρασε τρία μοναδικά χρόνια όπως είχε πει ο ίδιος. Συμμετείχε στην ομάδα του πανεπιστημίου όπου το 1997 δώρισε και 25000 δολάρια προς τιμήν του προπονητή του , Ky Ebright ενώ εκεί ανακάλυψε και το υποκριτικό του ταλέντο λαμβάνοντας μέρος στην θεατρική ομάδα του πανεπιστημίου.
Μετά την αποφοίτησή του το 1939 από το τμήμα αγγλικής γλώσσας ο Peck εγκαταστάθηκε στη Νέα Υόρκη για να σπουδάσει στο Neighborhood Playhouse. Τα οικονομικά του ωστόσο ήταν πολύ δύσκολα και αρκετές φορές αναγκαζόταν να κοιμάται στο Σέντραλ Παρκ ενώ εργαζόταν ως ξεναγός στο Radio City Music Hall και παράλληλα έκανε φωτογραφήσεις για καταλόγους της Monrgomery Ward.
Η καριέρα του ξεκίνησε το 1942 στο Μπρόντγουεϊ κρατώντας το βασικό ρόλο στο έργο The Morning Star, ενώ συνέχισε με την παράσταση The Willow and I την ίδια χρονιά. Ο ντόρος γύρω από το όνομά του ήταν μεγάλος το διάστημα του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου καθώς είχε απαλλαγεί από τα στρατιωτικά του καθήκοντα ύστερα από έναν τραυματισμό στην πλάτη στα μαθήματα χορού με τη Martha Graham που λάμβανε στα πλαίσια της υποκριτικής του εκπαίδευσης.
Η κινηματογραφική του καριέρα ξεκίνησε με την ταινία του 1944 Days of the Glory. Αν και οι κριτικοί απέρριψαν εκείνη την πρώτη του κινηματογραφική απόπειρα, ο ίδιος κατάφερε να προταθεί 5 φορές για το βραβείο Όσκαρ εκ των οποίων, οι τέσσερις στα πέντε πρώτα χρόνια της καριέρας του στη μεγάλη οθόνη με τα έργα ‘The Keys of the Kingdom’ το 1944, ‘The Yearling’ το 1946, ‘Gentleman’s Agreement’ το 1947 και ‘Twelve O’ Clock High’ το 1949.
Μέχρι τα τέλη της δεκαετία του 1940 ο Peck είχε γίνει ο ορισμός του επιτυχημένου πρωταγωνιστή.
Το 1950 έκανε τρεις μεγάλες επιτυχίες με τις ταινίες Roman Holiday το 1953 έχοντας στο πλευρό του την Audrey Hepburn, Moby Dick το 1956 και On the Beach το 1959, ενώ στις αρχές της δεκαετίας του 1960, η αριστοτεχνική υποκριτική του θα συναντούσε ένα αντάξιο σενάριο με το οποίο θα κατάφερνε να αποσπάσει και το πολυπόθητο χρυσό αγαλματίδιο του θείου Όσκαρ. Η ταινία δεν ήταν άλλη από την κινηματογραφική μεταφορά της νουβέλας του Harper Lee ‘To Kill a Mockingbird’, η οποία κυκλοφόρησε το 1962 και στην οποία ο Peck υποδύθηκε τον πασίγνωστο ρόλο του Atticus Finch.
Ενώ η καριέρα του στον κινηματογράφο πήγαινε από το καλό στο καλύτερο, ο Peck ταυτόχρονα υπήρξε και ένας εξαιρετικά δραστήριος πολίτης. Το 1949 μαζί με τους Mel Ferrer και Dorothy McGuire ίδρυσαν το La Jolla Playhouse στη γενέτειρά του το οποίο λειτουργεί ακόμα και σήμερα, ενώ υπηρέτησε ως πρόεδρος του Academy of Motion Picture Arts and Sciences το 1967 αλλά και ως Πρόεδρος του διοικητικού συμβουλίου του American Film Institute το διάστημα 1967-1969.
Παράλληλα, η πολιτική του δράση ήταν έντονη και ο φιλελεύθερος ακτιβισμός του εξαιρετικά δραστικός. Ο Gregory Peck ήταν ένθερμος υποστηρικτής των Δημοκρατικών και το 1970 του είχε προταθεί να τρέξει για το αξίωμα του Κυβερνήτη της Καλιφόρνια απέναντι στον Ronald Reagan, ενώ ήταν ανοιχτά αντίθετος με τον πόλεμο στο Βιετνάμ παρά την υποστήριξη στον γιό του Stephen που είχε καταταχθεί στις αμερικανικές δυνάμεις.
Τη δεκαετία του 1980, ο Peck πρωταγωνίστησε σε μερικές τηλεοπτικές σειρές όπως το ‘The Blue and The Gray’, ενώ αποσύρθηκε από την ενεργό δράση το 1991 αφού είχε καταφέρει να αποσπάσει το 1989 το Lifetime Achievement Award από την Αμερικανική Ακαδημία Κινηματογράφου.
Τα τελευταία χρόνια της ζωής του όπως είχε κάνει και ο Gary Grant πριν από εκείνον ταξίδεψε σε διάφορα μέρη όπου έδινε ομιλίες και συζητούσε με το ακροατήριό του.
Το 2003 και ενώ του είχε προταθεί ο ρόλος του Grandpa Joe στην ταινία ‘Ο Τσάρλι και το Εργοστάσιο Σοκολάτας’ δυστυχώς ο Gregory Peck άφησε την τελευταία του πνοή σε ηλικία 87 ετών στο σπίτι του στο Λος Άντζελες ύστερα από καρδιοαναπνευστική ανακοπή.
Στην προσωπική του ζωή, ο μεγάλος αυτός ηθοποιός του κινηματογράφου παντρεύτηκε δύο φορές και απέκτησε πέντε παιδιά, τρία με την πρώτη του σύζυγο, Greta Kukkonen και δύο με τη δεύτερη γυναίκα του Veronique Passani.
Πηγή:www.capital.gr
Από το 1940 έως το 1970 ήταν μέσα στην αφρόκρεμα των πιο δημοφιλών ηθοποιών του κινηματογράφου ενώ έπαιξε σημαντικούς ρολους και την δεκαετία του 1990. Ο σπουδαιότερος και πιο γνωστός του ρόλος, ήταν εκείνος του Atticus Finch για τον οποίο απέσπασε και το Όσκαρ Α’ Ανδρικού Ρόλου, ενώ τιμήθηκε με το Προεδρικό Μετάλλιο της Ελευθερίας για τις ανθρωπιστικές του προσπάθειες καθ’ όλη τη διάρκεια της ζωής του.
Γεννημένος στην La Jolla της California, ο Peck μεγάλωσε σε μία αυστηρή καθολική οικογένεια παρόλο που οι δικοί του χώρισαν όταν εκείνος ήταν μόλις πέντε ετών. Ο χωρισμός τους είχε σαν αποτέλεσμα την ανατροφή του να την αναλάβει εξ’ ολοκλήρου η γιαγιά του αλλά όταν εκείνη πέθανε ο Peck ξαναγύρισε στην επίβλεψη του πατέρα του.
Μέχρι τα δέκα του χρόνια παρακολούθησε τη Ρωμαιοκαθολική στρατιωτική σχολή στο Λος Άντζελες και έπειτα φοίτησε στο San Diego High School. Κατάφερε αφού καλυτέρευσε τους βαθμούς του να περάσει στο Berkeley στην Καλιφόρνια όπου πέρασε τρία μοναδικά χρόνια όπως είχε πει ο ίδιος. Συμμετείχε στην ομάδα του πανεπιστημίου όπου το 1997 δώρισε και 25000 δολάρια προς τιμήν του προπονητή του , Ky Ebright ενώ εκεί ανακάλυψε και το υποκριτικό του ταλέντο λαμβάνοντας μέρος στην θεατρική ομάδα του πανεπιστημίου.
Μετά την αποφοίτησή του το 1939 από το τμήμα αγγλικής γλώσσας ο Peck εγκαταστάθηκε στη Νέα Υόρκη για να σπουδάσει στο Neighborhood Playhouse. Τα οικονομικά του ωστόσο ήταν πολύ δύσκολα και αρκετές φορές αναγκαζόταν να κοιμάται στο Σέντραλ Παρκ ενώ εργαζόταν ως ξεναγός στο Radio City Music Hall και παράλληλα έκανε φωτογραφήσεις για καταλόγους της Monrgomery Ward.
Η καριέρα του ξεκίνησε το 1942 στο Μπρόντγουεϊ κρατώντας το βασικό ρόλο στο έργο The Morning Star, ενώ συνέχισε με την παράσταση The Willow and I την ίδια χρονιά. Ο ντόρος γύρω από το όνομά του ήταν μεγάλος το διάστημα του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου καθώς είχε απαλλαγεί από τα στρατιωτικά του καθήκοντα ύστερα από έναν τραυματισμό στην πλάτη στα μαθήματα χορού με τη Martha Graham που λάμβανε στα πλαίσια της υποκριτικής του εκπαίδευσης.
Η κινηματογραφική του καριέρα ξεκίνησε με την ταινία του 1944 Days of the Glory. Αν και οι κριτικοί απέρριψαν εκείνη την πρώτη του κινηματογραφική απόπειρα, ο ίδιος κατάφερε να προταθεί 5 φορές για το βραβείο Όσκαρ εκ των οποίων, οι τέσσερις στα πέντε πρώτα χρόνια της καριέρας του στη μεγάλη οθόνη με τα έργα ‘The Keys of the Kingdom’ το 1944, ‘The Yearling’ το 1946, ‘Gentleman’s Agreement’ το 1947 και ‘Twelve O’ Clock High’ το 1949.
Μέχρι τα τέλη της δεκαετία του 1940 ο Peck είχε γίνει ο ορισμός του επιτυχημένου πρωταγωνιστή.
Το 1950 έκανε τρεις μεγάλες επιτυχίες με τις ταινίες Roman Holiday το 1953 έχοντας στο πλευρό του την Audrey Hepburn, Moby Dick το 1956 και On the Beach το 1959, ενώ στις αρχές της δεκαετίας του 1960, η αριστοτεχνική υποκριτική του θα συναντούσε ένα αντάξιο σενάριο με το οποίο θα κατάφερνε να αποσπάσει και το πολυπόθητο χρυσό αγαλματίδιο του θείου Όσκαρ. Η ταινία δεν ήταν άλλη από την κινηματογραφική μεταφορά της νουβέλας του Harper Lee ‘To Kill a Mockingbird’, η οποία κυκλοφόρησε το 1962 και στην οποία ο Peck υποδύθηκε τον πασίγνωστο ρόλο του Atticus Finch.
Ενώ η καριέρα του στον κινηματογράφο πήγαινε από το καλό στο καλύτερο, ο Peck ταυτόχρονα υπήρξε και ένας εξαιρετικά δραστήριος πολίτης. Το 1949 μαζί με τους Mel Ferrer και Dorothy McGuire ίδρυσαν το La Jolla Playhouse στη γενέτειρά του το οποίο λειτουργεί ακόμα και σήμερα, ενώ υπηρέτησε ως πρόεδρος του Academy of Motion Picture Arts and Sciences το 1967 αλλά και ως Πρόεδρος του διοικητικού συμβουλίου του American Film Institute το διάστημα 1967-1969.
Παράλληλα, η πολιτική του δράση ήταν έντονη και ο φιλελεύθερος ακτιβισμός του εξαιρετικά δραστικός. Ο Gregory Peck ήταν ένθερμος υποστηρικτής των Δημοκρατικών και το 1970 του είχε προταθεί να τρέξει για το αξίωμα του Κυβερνήτη της Καλιφόρνια απέναντι στον Ronald Reagan, ενώ ήταν ανοιχτά αντίθετος με τον πόλεμο στο Βιετνάμ παρά την υποστήριξη στον γιό του Stephen που είχε καταταχθεί στις αμερικανικές δυνάμεις.
Τη δεκαετία του 1980, ο Peck πρωταγωνίστησε σε μερικές τηλεοπτικές σειρές όπως το ‘The Blue and The Gray’, ενώ αποσύρθηκε από την ενεργό δράση το 1991 αφού είχε καταφέρει να αποσπάσει το 1989 το Lifetime Achievement Award από την Αμερικανική Ακαδημία Κινηματογράφου.
Τα τελευταία χρόνια της ζωής του όπως είχε κάνει και ο Gary Grant πριν από εκείνον ταξίδεψε σε διάφορα μέρη όπου έδινε ομιλίες και συζητούσε με το ακροατήριό του.
Το 2003 και ενώ του είχε προταθεί ο ρόλος του Grandpa Joe στην ταινία ‘Ο Τσάρλι και το Εργοστάσιο Σοκολάτας’ δυστυχώς ο Gregory Peck άφησε την τελευταία του πνοή σε ηλικία 87 ετών στο σπίτι του στο Λος Άντζελες ύστερα από καρδιοαναπνευστική ανακοπή.
Στην προσωπική του ζωή, ο μεγάλος αυτός ηθοποιός του κινηματογράφου παντρεύτηκε δύο φορές και απέκτησε πέντε παιδιά, τρία με την πρώτη του σύζυγο, Greta Kukkonen και δύο με τη δεύτερη γυναίκα του Veronique Passani.
Πηγή:www.capital.gr
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου