Ο Fuentes γεννήθηκε στις 11 Νοεμβρίου του 1928 στην Πόλη του Μεξικού και καθώς ο πατέρας του ήταν διπλωμάτης παρακολούθησε το σχολείο στην Ουάσιγκτον όπου και έμαθε άπταιστα την αγγλική γλώσσα, ενώ σπούδασε νομικά στο Εθνικό Πανεπιστήμιο του Μεξικού και συνέχισε τις σπουδές του στο Ινστιτούτο Προηγμένων Διεθνών Σπουδών της Γενεύης. Η δουλειά του αργότερα στο μεξικανικό διπλωματικό σώμα του χάρισε πολυάριθμα ταξίδια στην Κούβα, την Ευρώπη, την Σοβιετική Ένωση εκείνης της εποχής, τις ΗΠΑ και τη Λατινική Αμερική.
Το πρώτο του βιβλίο Los Dias enmascarados, το 1954 αποτέλεσε μια σειρά από έξι ιστορίες στις οποίες ο πραγματικός κόσμος είναι αναμεμειγμένος έντονα με το φανταστικό στοιχείο, ενώ το 1955 δημιούργησε και διηύθυνε μαζί με τον Emmanuel Carballo το Revista Mexicana de literatura ένα σύλλογο βιβλιογραφικής ανασκόπησης στο Μεξικό και το 1956 κατάφερε να αποσπάσει μια υποτροφία του Μεξικανικού Κέντρου Συγγραφέων.
Το πρώτο μεγάλο μυθιστόρημα του Fuentes, La mas Region transparente που έγραψε το 1958 προκάλεσε αίσθηση στους λογοτεχνικούς κύκλους της εποχής και ήταν εκείνο που τον καθιέρωσε ως έναν από τους καλύτερους και πιο ενδιαφέροντες νέους συγγραφείς. Στο βιβλίο απεικόνιζε σοβαρά κοινωνικά προβλήματα στην Πόλη του Μεξικού μέσα από μία πικρή και βίαιη διαμαρτυρία από γεγονότα που λάμβαναν χώρα σε διαφορετικά κοινωνικά επίπεδα αλλά και διαφορετικές εποχές.
Το δεύτερο μυθιστόρημά του Las buenas conciencas κυκλοφόρησε το 1959 και με αυτό ο συγγραφέας θέλησε να αποσαφηνίσει τον μεξικάνικο τρόπο ζωής σε μεγαλύτερο βάθος και με ευρύτερη προοπτική μέσα από την ιστορία ενός ηθικού δράματος όπου όλοι εμφανίζονται να είναι θύματα αλλά και συνένοχοι.
Τη διετία 1959-1960, ο Fuentes κυκλοφόρησε το βιβλίο του El espectador ενώ το μικρό του μυθιστόρημα Aura εμφανίστηκε στα ράφια των βιβλιοπωλείων το 1962 και την ίδια χρονιά και το εξαιρετικό La muerte de Artemio Cruz. Η ιστορία κάλυπτε μισό αιώνα ζωής στο Μεξικό μέσα από τον ήρωα όπου είχε αναμιχθεί σε μερικά από τα πιο ιστορικά γεγονότα από την εποχή του 1920 καταφέρνοντας να κερδίσει μεγάλη περιουσία και τεράστια δύναμη και εξουσία. Το βιβλίο γνώρισε τεράστια επιτυχία και μεταφράστηκε σε πολλές γλώσσες.
Ο δεύτερος τόμος διηγημάτων Cantar de ciegos που κυκλοφόρησε το 1964 αποτέλεσε μια σύνθεση των λογοτεχνικών κόσμων του Fuentes της μαγείας, του ρεαλισμού και του χιούμορ, ενώ το 1967 τιμήθηκε με το βραβείο Premio Biblioteca Breve από τις εκδόσεις Seix Barral για το μυθιστόρημά του Cambio de piel.
Ο Fuentes συνέχισε να γράφει διηγήματα, μυθιστορήματα, θεατρικά έργα και δοκίμια με κοινωνικά και πολιτικά θέματα γύρω από το Μεξικό και την Κεντρική Αμερική. Επιπλέον, κατάφερνε να ενσωματώνει σημαντικές προσωπικότητες της Μεξικανικής ιστορίας στη φαντασία του και να τις τοποθετεί στα βιβλία του ώστε να μπορεί να ταξιδεύει το αναγνωστικό του κοινό τόσο στο παρελθόν όσο και στο παρόν της Μεξικανικής ιστορίας.
Ωστόσο, η μεγάλη λογοτεχνική επιτυχία του Carlos Fuentes ενισχύθηκε ακόμα πιο έντονα όταν κυκλοφόρησε το 1975 το μυθιστόρημά του Terra nostra. Το βιβλίο χάρισε στον συγγραφέα το Mexican Alfonso Reyers Prize, ενώ το 1985 κυκλοφόρησε το βιβλίο του El Gringo Viejo για το οποίο ο Fuentes απέσπασε μερικά από τα πιο κολακευτικά σχόλια στη μακρά λογοτεχνική του καριέρα, ενώ η ιστορία μεταφέρθηκε στον κινηματογράφο με πρωταγωνιστές τον Gregory Peck και την Jane Fonda.
Ο Fuentes συνέχισε το πλούσιο συγγραφικό του έργο δίνοντας στο κοινό δυνατές ιστορίες όπως το The Orange Tree το 1994, ενώ παράλληλα υπήρξε λέκτορας και επισκέπτης καθηγητής σε πολλά πανεπιστημιακά ιδρύματα, όπως το Πανεπιστήμιο του Παρισιού το Πανεπιστήμιο του Μεξικού, το Χάρβαρντ και το Columbia.
Το 1995 δημοσιεύτηκε το βιβλίο του Diana, the Goddess Who Hunts Alone, ένα σχεδόν αυτοβιογραφικό μυθιστόρημα για μια ερωτική σχέση ανάμεσα σε έναν ανώνυμο παντρεμένο Μεξικανό μυθιστοριογράφο και μία Αμερικανίδα ηθοποιό όπου υπάρχουν στοιχεία από την καθημερινή του ζωή με την ηθοποιό Jean Seberg. Θα ακολουθήσει το βιβλίο του In Los Anos con Laura Diaz το 2000 σημειώνοντας και αυτό μεγάλη επιτυχία.
Στα χρόνια της καριέρας του τόσο οι αναγνώστες όσο και οι κριτικοί είτε τον θαύμασαν είτε τον περιφρόνησαν. Πολλοί ήταν εκείνοι που θεώρησαν ότι θα ήταν προτιμότερο να περιορίσει τον πολιτικό σχολιασμό και να επικεντρωθεί απλά στη φανταστική λογοτεχνία. Μάλιστα ο Octavia Paz ένας από τους πιο αναγνωρισμένους Μεξικανούς ποιητές δεν ήταν λίγες οι φορές που επέκρινε τα έργα του πράγμα όμως που δεν εμπόδιζε τον Fuentes να κερδίζει συνεχώς βραβεία όπως το 1987 που απέσπασε το Βραβείο Λογοτεχνίας Θερβάντες.
Η πολιτική δράση του Fuentes όμως που πολλοί κατηγόρησαν ότι επηρέαζε και την πένα του, αποτελούσε τη μισή του ζωή καθώς υπηρέτησε ως πρέσβης του Μεξικού στη Γαλλία από το 1975 έως το 1977 ενώ πάντα ασχολείτο έντονα με την πολιτκή και τα κοινά.
Στην προσωπική του ζωή παντρεύτηκε 2 φορές αρχικά με την Μεξικανή ηθοποιό Rita Macedo και μετέπειτα με την δημοσιογράφο Silvia Lemus με την οποία παρέμεινε μέχρι το τέλος της ζωής του, ενω είχε συνάψει δεσμούς με τις ηθοποιούς Jean Morreau και Jean Seberg.
Απέκτησε τρία παιδιά από τα οποία όμως μόνο η κόρη του Cecilia Fuentes Macedo ζει ενώ ο γιος του Carlos Fuentes Lemus και η κόρη του Natasha Fuentes Lemus που απέκτησε με τη δεύτερη σύζυγό του δεν βρίσκονται πια στη ζώη.
Μέχρι το τέλος του ο Fuentes παρέμεινε ιδιαίτερα παραγωγικός και μάλιστα την ημέρα που άφησε την τελευταία του πνοή ένα δικό του δοκίμιο για την νέα κυβέρνηση της Γαλλίας δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα Reforma.
Δυστυχώς, ο σημαντικός αυτός λογοτέχνης που μεταφράστηκε σε περισσότερες από 24 γλώσσες, έφυγε από τη ζωή φέτος στις 15 Μαΐου από εσωτερική αιμορραγία σε ηλικία 83 ετών βυθίζοντας σε θλίψη όλους όσους τον ξεχώρισαν μέσα από το έργο του αφήνοντας όμως πίσω του μερικά από τα πιο σημαντικά βιβλία της παγκόσμιας λογοτεχνίας που θα συντροφεύουν πάντα τους λάτρεις της λογοτεχνίας.
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου