Του Γιώργου Κράλογλου
Όσο το ΠΑΜΕ συνεχίζει να πιστεύει ότι δίνει “μαθήματα ταξικής σύγκρουσης” και ο ΣΥΡΙΖΑ φαντάζεται ανάπτυξη με κοινοπραξίες και κολεκτίβες οι ιδιωτικές επιχειρήσεις θα συνεχίσουν να κλείνουν, οι άνεργοι θα πάνε στα 2.000.000 και τα κρατικά μονοπώλια μαζί με την κρατική περιουσία θα εκποιούνται σε ρυθμό πολυβόλου.
Ο λόγος είναι τραγικά απλός.
Οι επιχειρηματίες του τόπου θα έχουν μια ισχυρή δικαιολογία για να ξεπουλήσουν ότι τους βαραίνει ή να σηκωθούν να φύγουν.
Οι επενδυτές (εγχώριοι και ξένοι) που δεν είναι ηλίθιοι να χρηματοδοτούν την ελληνική σοβιετία θα περιμένουν την δραχμή που θα διευκολύνει όχι τις επενδύσεις αλλά το πλιάτσικο τύπου Αργεντινής.
Όσο το ΠΑΜΕ συνεχίζει να πιστεύει ότι δίνει “μαθήματα ταξικής σύγκρουσης” και ο ΣΥΡΙΖΑ φαντάζεται ανάπτυξη με κοινοπραξίες και κολεκτίβες οι ιδιωτικές επιχειρήσεις θα συνεχίσουν να κλείνουν, οι άνεργοι θα πάνε στα 2.000.000 και τα κρατικά μονοπώλια μαζί με την κρατική περιουσία θα εκποιούνται σε ρυθμό πολυβόλου.
Ο λόγος είναι τραγικά απλός.
Οι επιχειρηματίες του τόπου θα έχουν μια ισχυρή δικαιολογία για να ξεπουλήσουν ότι τους βαραίνει ή να σηκωθούν να φύγουν.
Οι επενδυτές (εγχώριοι και ξένοι) που δεν είναι ηλίθιοι να χρηματοδοτούν την ελληνική σοβιετία θα περιμένουν την δραχμή που θα διευκολύνει όχι τις επενδύσεις αλλά το πλιάτσικο τύπου Αργεντινής.
Το δε κράτος θα πουλάει αναγκαστικά τα μονοπώλια του και τα “΄χρυσαφικά” της χώρας για να συντηρήσει (όσο μπορέσει) την κομματική πελατεία των 1.250.000 κρατικών υπαλλήλων-ψηφοφόρων που ως εκλογικό μηχάνημα “κατασκευάζει” με σιγουριά κυβερνήσεις και αξιωματικές αντιπολιτεύσεις με ιδεολογία fast-food... Παράδειγμα τα αντιμνημονιακά κόμματα... και παρόμοιες ιστορίες για αγρίους.
Η “ταξική σύγκρουση” του ΠΑΜΕ με τις ημιθανείς προβληματικές βιομηχανικές και βιοτεχνικές επιχειρήσεις θα επιταχύνει το κλείσιμο ή (στην καλύτερη περίπτωση) την μετανάστευσή τους προς μεγάλη χαρά της Βουλγαρίας, της Ρουμανίας, της Αλβανίας και της Τουρκίας.
Γιατί οι επιχειρηματίες (όσοι έχουν απομείνει στην χώρα) ούτε που ασχολούνται, ούτε που επηρεάζονται από την μπουρδολογία των “αγωνιστών” του ΠΑΜΕ.
Απλώς φροντίζουν να την “αξιοποιούν” για να δικαιολογήσουν τις αποφάσεις τους.
Οπότε στην ουσία δεν υπάρχει καμία ταξική μάχη...
Είναι δε αλήθεια ότι τις δεκάδες κλειστές επιχειρήσεις που παραθέτουν οι “αγωνιστές” στην ανακοίνωσή τους δεν τις έκλεισαν αυτοί.
Τους πρόλαβε η 30χρονη αριστερή υστερία του κρατισμού “ενάντια στο κεφάλαιο”... από όλες, ανεξαιρέτως, τις κυβερνήσεις της ίδια χρονικής περιόδου.
Το μόνο που απασχολεί σήμερα την επιχειρηματική κοινότητα είναι αν η οικονομική συγκυρία θα τους επιτρέψει να συντηρήσουν τις μονάδες τους κερδίζοντας χρόνο (χρήμα δεν κερδίζουν αφού συσσωρεύουν ζημιές εδώ και 4-5 χρόνια) μέχρι να φανεί κάποιος ορίζοντας στην οικονομία.
Εάν οι εργαζόμενοι αντιληφθούν την ανάγκη αυτή (όπως έγινε στην μονάδα του Βόλου της Ελληνικής Χαλυβουργίας όπου πέταξαν με τις κλωτσιές από το εργοστάσιο του ινστρούχτορες του ΚΚΕ) και στηρίξουν την συγκεκριμένη προσπάθεια, ταυτίζουν ασφαλώς την τύχη τους με την συγκυρία, αλλά βοηθούν να μείνει τουλάχιστον ανοιχτή η μονάδα που δουλεύουν και να διαπραγματεύονται με τον εργοδότη.
Εάν όμως επιλέξουν την βλακώδη “ταξική αντιπαράθεση” του ΠΑΜΕ (που έβγαλε από του μουσείο τον Στάλιν και αναβίωσε τα ξύλινα συνθήματα των μπολσεβίκων του περασμένου αιώνα) τότε θα “προσφέρουν” στην εργοδοσία την δυνατότητα της φυγής ή της πώλησης των εγκαταστάσεων σε (γνωστότατα) εγχώρια και ξένα “κοράκια“ που περιμένουν να αγοράσουν εργοστάσια για να τα γκρεμίσουν και να πουλήσουν τις εκτάσεις τους σε οικόπεδα ή και συνολικά.
“Ειδικά” δικηγορικά γραφεία διαθέτουν ήδη 200-300 εντολές ξένων κεφαλαιούχων για εξαγορά, από τις ελληνικές Τράπεζες, του χρέους ισάριθμων συγκεκριμένων επιχειρήσεων με σκοπό την αξιοποίηση των περιουσιακών τους στοιχείων!!!
Κινδυνολογώ; Εάν το πιστεύετε θα σας θυμίζω ξανά και ξανά την πρώτη φάση διάλυσης της βιομηχανίας του τόπου με τον... ανύπαρκτο σοσιαλισμό του ΠΑΣΟΚ του 1981. Όταν περισσότεροι από 40 επιχειρηματίες φόρτωσαν στην ντουντούκα του δήθεν σοσιαλισμού... τις επιχειρήσεις τους.
Τις παρέλαβε τότε η νομενκλατούρα των αφισοκολλητών του ΠΑΣΟΚ που αυτοδιορίστηκαν βιομήχανοι και αφού κατασπατάλησαν 3 τρισεκατομμύρια δραχμές(!!!), μέσω του ΟΑΕ (Οργανισμός Ανασυγκρότησης Επιχειρήσεων) από τα λεφτά των φορολογούμενων (δηλαδή των μισθωτών και συνταξιούχων καθώς είναι οι μόνοι που φορολογούνται στην Ελλάδα) τις ξεπούλησαν και τότε μόνο για οικόπεδα..
Τρανταχτά παραδείγματα η περιουσία της Πειραϊκής Πατραϊκής της Αθηναϊκής Χαρτοποιίας και πολλών άλλων.
Επαναφέρω συνεχώς (στην ίδια στήλη) το παράδειγμα αυτό για να μην ξεχαστεί αλλά και γιατί η κλοπή αυτή είναι το μοναδικό χειροπιαστό ελληνικό σοβιετικό δείγμα γραφής στην οικονομία...
Μένει λοιπόν στην κυβέρνηση να αντιδράσει με αποφασιστικότητα εφαρμόζοντας τις μεταρρυθμίσεις που σαφέστατα θα δημιουργήσουν θετικό κλίμα στην οικονομία.
Γιατί οι αποκρατικοποιήσεις, το άνοιγμα των επαγγελμάτων και η συρρίκνωση του κράτους δεν θα φέρουν όσα λεφτά χρειάζεται η χώρα, αλλά θα φέρουν επιχειρηματικό κλίμα και κατ΄ ανάγκην πραγματικές επενδύσεις.
Εάν αντίθετα την κυβέρνηση την προλάβει... ο ΣΥΡΙΖΑ, η τραγωδία θα είναι αναπόφευκτη.
Γιατί θα πρέπει να βρεθεί τρόπος ώστε το κράτος πατερούλης να συντηρήσει την κομματική πελατεία που θα τον έχει φέρει στην εξουσία.
Ο μοναδικός όμως άμεσος τρόπος είναι να πουληθεί ταχύτατα το περισσότερο κράτος για να συντηρηθεί το υπόλοιπο.
Γιατί λεφτά και καταθέσεις για φορολόγηση δεν θα υπάρχουν τότε...
Το πως θα γίνει να πουληθεί το κράτος είναι απλώς θέμα κωλοτούμπας του ΣΥΡΙΖΑ...
george.kraloglou@capital.gr
Πηγή:www.capital.gr
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου