Tης Τασουλας Kαραϊσκακη
Η πρόσφατη απογραφή των δημοσίων υπαλλήλων, μετά την έξοδο 92.800 συμβασιούχων, αποτύπωσε όλη τη λειτουργική γύμνια ενός υπερτροφικού, αντιπαραγωγικού υδροκέφαλου κράτους. Μιας αληθινής καταβόθρας σπατάλης, με 768.009 μονίμους υπαλλήλους (σε άλλες χώρες με τον ίδιο πληθυσμό αυτοί είναι 150.000 με 300.000), οι μισθοί και οι συντάξεις των οποίων απορροφούν το 47,2% του προϋπολογισμού, ήτοι 26 δισ. ευρώ. Απογυμνωμένο το Δημόσιο από τους συμβασιούχους, αποκαλύφθηκε δύσμορφο, άνισο, μια βαρέως νοσούσα μηχανή. Σε σύνολο 188 διευθύνσεων εντοπίστηκαν δεκάδες με κανένα τμήμα, δεκάδες τμήματα με έναν υπάλληλο, αρκετά τμήματα με προϊστάμενο αλλά χωρίς υπαλλήλους, ακόμα και τμήματα χωρίς προϊστάμενο και χωρίς κανέναν υπάλληλο. Ενα εξάμβλωμα που χτιζόταν χρόνια με ρουσφέτια, εξυπηρετήσεις και τη λογική, «Δεν έχουμε “κόσμο”; Θα καλύψουμε τα κενά βολεύοντας “προσωρινώς” ημετέρους που θα