Της «ολιγαρκούς αφθονίας» και της άφθονης γελοιότητας

• facebook.com/mpogiopoulos
• mpog@imerodromos.gr

Οι μεν το έριξαν στην «ολιγαρκή αφθονία», λες και ο Λατούς με τη θεωρία περί «αναπτυξιακού» ήλιου, θάλασσας και (ενδεχομένως) καλής καρδιάς, είχε να προσθέτει τίποτα στο έτσι κι αλλιώς οικείο σε εμάς «λίγο κρασί, λίγο θάλασσα και τ’ αγόρι μου» της Μαρινέλλας…
Βέβαια ο ΣΥΡΙΖΑ είναι αδύνατο να ξεφύγει από το πρότυπό του, το παλιό ΠΑΣΟΚ, που αφού κι εκείνο επένδυσε επ’ ολίγον στον Μαρξ, μόλις άρχισε την… «μαρς» εφαρμογή της λιτότητας, βγήκε ο μακαρίτης Ανδρέας να πει πως ναι μεν το κόμμα του παρέμενε «σοσιαλιστικόν», αλλά όχι με το σοσιαλισμό του Μαρξ, με τον άλλον, του Φουριέ και του Σαιν Σιμόν…
Οι δε αφού εξάντλησαν το θέμα της επάρκειας της Βενεζουέλας σε… χαρτιά υγείας, βρήκαν νέα «φλέβα» σοβαρού αντιπολιτευτικού λόγου στο υπερπολυτελές ιδιόκτητο (!) του Μοράλες, που όμως δεν είναι ιδιόκτητο, αλλά κάτι σαν το δικό μας «Προεδρικό Μέγαρο»… Οσο για τους υποψηφίους τους, ανέλαβαν να διασκεδάζουν το twitter με αναρτήσεις στις οποίες μπερδεύουν τον Λατούς με το πάλαι ποτέ στέλεχος των «Αμάν» Σ.Καλυβάτση… 
Ο άλλος – συνδικαλιστής αυτός – αφού μπέρδεψε σε ποιο υπουργείο έκανε διαμαρτυρία, μετά πήγε να καταθέσει λουλούδια στον «Δρομέα»… Η επόμενη, κυβερνητική βουλευτίνα εκ μεταγραφής, δηλώνει «φουλ» ΣΥΡΙΖΑ και γράφει τραγούδια για τον Αλέξη που είναι «ηγέτης – καταπέλτης»…
Και έτσι, με το «πόπολο» απηυδισμένο και παραιτημένο από το θέαμα (ποιος είπε ότι ο «ψεκασμός» με γελοιότητα δεν είναι πρώτης τάξεως «παραλυτικό»;), οι φασίστες επιτίθενται (μέρα μεσημέρι) σε μεταναστόπουλα, η Βουλή ψηφίζει (μέρα μεσημέρι) φωτογραφικές τροπολογίες ώστε να γεμίσουν εν ενεργεία βουλευτές τα ευρωψηφοδέλτια και οι κάθε λογής ανακεφαλαιοποιητές τραπεζών εμπαίζουν (μέρα μεσημέρι) χιλιάδες οικογένειες που απειλούνται να ξεσπιτωθούν ένεκα των «κόκκινων δανείων»…

Πηγή: Εφημερίδα Real News 24/3/2019

Διαβάστε περισσότερα

Η Έξοδος του Μεσολογγίου γίνεται… επιτραπέζιο και σαρώνει το Kickstarter

• 
  

Το επιτραπέζιο Freedom! είναι βασισμένο στην Έξοδο του Μεσολογγίου. 

Χρηματοδότηση 20.000 δολαρίων αναζητά μέσω Kickstarter η εταιρεία Phalanx για το επιτραπέζιο Freedom!, το οποίο είναι βασισμένο στην Έξοδο του Μεσολογγίου.

Το «Freedom! Είναι ένα παιχνίδι πολιορκίας, μια σύγκρουση θέλησης, αντοχής και τακτικής μεταξύ των πολιορκημένων και των πολιορκητών που θέλουν να εξοντώσουν την επανάσταση. Αυτή η σύγκρουση παρουσιάζεται μέσω της δραματικής ιστορίας της πολιορκίας του Μεσολογγίου από τις Οθωμανικές δυνάμεις», αναφέρει η καμπάνια που ξεκίνησε σήμερα, μια ημέρα μετά την 25η Μαρτίου.

Διαβάστε περισσότερα

Μακρόν: Κατέβασε στρατό ενάντια στις διαδηλώσεις!

Χιλιάδες άνθρωποι στους δρόμους παρά την απαγόρευση των διαδηλώσεων

Παρά την απόφαση για απαγόρευση των διαδηλώσεων που εξέδωσε η γαλλική κυβέρνηση και την επιστράτευση στρατιωτικών αντιτρομοκρατικών μονάδων, τα «κίτρινα γιλέκα» βγήκαν για 19η εβδομάδα στους δρόμους διαφόρων πόλεων της Γαλλίας.
Για πρώτη φορά αυτό το Σάββατο, η γαλλική κυβέρνηση κινητοποίησε τις στρατιωτικές μονάδες της «Επιχείρησης Σεντινέλ» για να στηρίξουν την αστυνομία. Σημειώνεται ότι οι μονάδες Σεντινέλ, δημιουργήθηκαν μετά την τρομοκρατική επίθεση στο Charlie Hebdo.
Σήμερα, στους διαδηλωτές απαγορευόταν να συγκεντρωθούν στο Σανζ Ελιζέ, ωστόσο τα «κίτρινα γιλέκα» διαδήλωσαν σε άλλα σημεία της γαλλικής πρωτεύουσας.
Σύμφωνα με τις δηλώσεις του Γάλλου υπουργού Εσωτερικών, Κριστόφ Καστανέρ, πάνω από 40.000 διαδηλωτές συμμετείχαν στις διαδηλώσεις των «κίτρινων γιλέκων» και περισσότερα από 200 άτομα έχουν συλληφθεί.
Η συμμετοχή των πολιτών στην «19η Πράξη» των κίτρινων γιλέκων αυτήν την εβδομάδα είναι κατά πολύ αυξημένη, έναντι των 14.500 διαδηλωτών της προηγούμενης εβδομάδας, σύμφωνα με το Associated Press.
Νωρίτερα, συγκρούσεις μεταξύ αστυνομίας και διαδηλωτών σημειώθηκαν τόσο στο Παρίσι όσο και σε άλλες πόλεις της Γαλλίας, στο πλαίσιο διαμαρτυρίας κατά της πολιτικής που ασκεί η κυβέρνηση του Γάλλου προέδρου, Εμανουέλ Μακρόν.
Η αστυνομία έκανε χρήση δακρυγόνων εναντίον των διαδηλωτών κοντά στη Λεωφόρο Strasbourg στη γαλλική πρωτεύουσα και κοντά στους σιδηροδρομικούς σταθμούς Gare du Nord και Gare de L’Est. Ταραχές σημειώθηκαν επίσης στη Λιλ στη βόρεια Γαλλία και στην Τουλούζη και το Μονπελιέ, στο νότιο τμήμα της χώρας.

Διαβάστε περισσότερα

Γιάννης Σκαρίμπας: «Το 1821 και η αλήθεια» [2 τόμοι]

 

Απαραίτητο για όλους εκείνους που θέλουν να μάθουν την πραγματική αλήθεια για την ιστορία της ελληνικής επανάστασης του 1821. Μια αλήθεια που τσούζει.

Διαδώστε το!!!

Το 1821 και η αλήθεια.pdf
Αν ο μόνος σκοπός που αξίζει τον κόπο κανείς να γεννηθεί, είναι η λεφτεριά,και μόλις γεννηθεί του την υποθηκεύσουν τα συμφέροντα, τι άλλο του απομένει αν όχι η επανάσταση;
(ο συγγραφέας)
Μεταξύ δουλείας και δουλείας δεν υπάρχει καμμιά δια-
φορά.Με το να κάμεις μιαν επανάσταση κι αποτινάξεις το ζυγό,δεν έκαμες τίποτα.Το ’21 αυτό έκαμε.Το να μην ξαναεμπέσεις σε ζυγό -αυτό είναι επανάσταση.
(ο συγγραφέας)
Το θαύμα του ’21 δεν έγκειται στη στρατιωτική ήττα της
Τουρκίας-πράγμα ευκολώτερο-αλλά στο (ως εκ θαύματος) σώσιμό του από την εχθρότητα των κοτζαμπάσηδων, των λογίων και του Κλήρου.
(ο συγγραφέας)
Ο κατά μόνο, το γένος και το θρήσκευμά του διαφέρων είναι ένας άγιος,μπρος στον κατά μόνο το “κατεστημένο” του διαφέροντα.
Οι Τούρκοι δεν ήσαν οι χειρότεροι…Ο ελληνικός λαός δε θάκανε την επανάσταση για ν’αποκαταστήσει και πολιτικά τους  κοτζαμπάσηδες.Οι λέγοντες ότι η Επανάσταση ήταν μόνον  Εθνική, ή είναι αδιάβαστοι, ή δε μας λένε την αλήθεια.Σκοτώνοντας τους Τούρκους ήξερε ότι σκοτώνει τοσύμμαχο των  κοτζαμπάσηδων. Χωρίς τον αφανισμό πρώτα αφτουνού, δεν μπόραε να ξεπάτωνε τους άλλους. Το ότι σ’αυτό η Επανάσταση γελάστηκε, δεν πάει να πεί διόλου ότι τους εφείσθη. Θα τους πέρναε εν στόματι μαχαίρας,Το ότι νόμισε ότι για τούτο είχε καιρό,αυτό την έφαγε…Η Επανάσταση απότυχε…
(ο συγγραφέας)
ΤΑ   ΔΥΟ  ’21

Το Εικοσιένα,όπως το ξέρουμε μέσα από την επίσημη ιστορική παράδοση, μοιάζει με τ’αναστραμμένο είδωλο που βλέπουμε να καθρεφτίζεται στα θαμπά νερά μιας λίμνης.Είναι βέβαια η ίδια εικόνα,μα δοσμένη από την ανάποδη.Για να γνωρίσει κανείς τ’αληθινό Εικοσιένα πρέπει να σκύψει πάνω σ’άλλα κείμενα, σ’εκείνα που προετοίμασαν το σηκωμό, σ’αυτά που γράφτηκαν όσο βρόνταγε το καρυοφύλλι κι άστραφτε το γιαταγάνι και στ’απομνημονεύματα των αγωνιστών -του Μακρυγιάννη,του Κασομούλη,του Κολοκοτρώνη,του Φωτάκου,του Σπυρομήλιου,
του Περραιβού,του Σπηλιάδη και τόσων άλλων.
Δύο ήταν τα Εικοσιένα: Το ένα του λαού και των πιο προοδευτικών ανθρώπων εκείνου του καιρού,το άλλο των κοτζαμπάσηδων και των πολιτικάντηδων.Του πρώτου οι ρίζες αντλούνε τους χυμούς τους από τα “Δίκαια του ανθρώπου” του Ρήγα Βελεστινλή,πάνω στ’άλλο πέφτει βαρύς ο ίσκιος της “Πατρικής Διδασκαλίας” του Μακαριωτάτου Πατριάρχη της Αγίας Πόλης Ιερουσαλήμ Κυρ Ανθίμου ή πιο σωστά του Γρηγορίου.
Δημήτρης Φωτιάδης

Για το βιβλίο του Γιάννη Σκαρίμπα ‘Tο 1821 και η αριστοκρατία του’
Εμμονή σε αξίες, όπως η φράση του Ταλλεϋράνδου «Υπάρχει ένα πολύ τρομερότερο όπλο από τη συκοφαντία – η αλήθεια» ή ο χαρακτηρισμός «αλλουβρεχείτες» για τους ιστορικούς που αποσιωπούν την ουσία της επανάστασης του 1821.
Ευκαιρία έχει και το γεγονός ότι ο Σκαρίμπας με το λόγο του θίγει σε κάθε ευκαιρία και την «αριστοκρατία» του καιρού του/μας.  Απαξιώνει ως ιστορικούς το Μαρκεζίνη και τον Παπαρηγόπουλο. Εκτιμά τον Κορδάτο. Σ’  αυτόν κυρίως τεκμηριώνει τις θέσεις του, χωρίς να κάνει «ακαδημαϊκή» ιστορία. Πηγή του αποτελεί και ο Γερμανός ιστορικός Μέντελσον Μπάρτολυ. Επίσης η τεκμηρίωσή του είναι διαρκής και σε άλλες πηγές.
Εν τέλει για το συγγραφέα το 1821 ήταν η μοναδική εθνική και κοινωνική επανάσταση ταυτόχρονα. Έθεσε ερωτήματα χωρίς να δώσει απαντήσεις, όπως αν η εθνική απελευθέρωση ενός λαού είναι προϋπόθεση για την κοινωνική.
Επανέρχεται συνεχώς στον αντιδραστικό ρόλο του ανώτερου κλήρου – ιερατείου και των κοτζαμπάσηδων – φοροεισπρακτόρων. Απαξιώνει τον Κοραή – σημείο που διαφωνεί με τον Κορδάτο και αναφέρει το γράμμα του Δυσσέα (Ανδρούτσου) προς αυτόν [Κοραη], κάλεσμα ν’  αφήσει τη συγγραφή και να ‘ρθει στην Ελλάδα (σελ. 140).
Στο τέλος του βιβλίου πυκνώνουν οι συγκεκριμένες αναφορές – παραθέματα του Κορδάτου από το βιβλίο «Η κοινωνική σημασία της ελληνικής επαναστάσεως του 1821».

Διαβάστε περισσότερα

1821: Ημέτεροι και μεσάζοντες «έφαγαν» τα δάνεια του Αγώνα

Γιώργος Σαρρής

Πόλεμος  χωρίς χρήµατα δεν γίνεται, και η Επανάσταση του 1821 δεν θα µπορούσε να αποτελεί εξαίρεση! Τα πρώτα δύο χρόνια ο Αγώνας συντηρούνταν από τις λιγοστές δηµόσιες προσόδους, τη λαφυραγωγία, τις συνδροµές φιλελλήνων του εξωτερικού, την έκτακτη φορολογία του κλήρου και των µονών, άντε και από ευκατάστατους Οθωµανούς αιχµαλώτους που πλήρωναν λύτρα.

Τα χρήµατα αυτά, όµως, αδυνατούσαν να καλύψουν τις ολοένα και περισσότερο αυξανόµενες ανάγκες για αγορά πλοίων, όπλων και πυροµαχικών. Ούτε καν για την πληρωµή των ανδρών δεν επαρκούσαν. Γι’ αυτό και οι αγωνιστές «µισθοδοτούνταν» πολλές φορές από το πλιάτσικο που γινόταν. Οι δε Εθνοσυνελεύσεις είχαν απαγορεύσει την πώληση κτηµάτων που άφηναν πίσω τους οι Τούρκοι εγκαταλείποντας τις περιοχές που απελευθερώνονταν – αν και προς το τέλος του πολέµου η συγκεκριµένη απόφαση καταστρατηγήθηκε. Η σύναψη δανείου από το εξωτερικό εν ονόµατι της επαναστατικής ελληνικής κυβέρνησης αποτελούσε µονόδροµο.
Σε ποιους θα απευθυνόµασταν, όµως; Η πρώτη αποτυχηµένη προσπάθεια έγινε παραδόξως µε το ρωµαιοκαθολικό τάγµα των Ιωαννιτών Ιπποτών, που έστειλαν µέχρι και πρέσβη στην Ελλάδα για διαπραγµατεύσεις, τον µαρκήσιο ντε Σαντ Κουά Μολάι. Ζητούσαµε 4 εκατοµµύρια αγγλικές λίρες. Οι εκπρόσωποι του τάγµατος απάντησαν πως, αντί για 4 εκατοµµύρια, µπορούν να µας δώσουν 10, αρκεί να λάβουν ως αντάλλαγµα την κυριαρχία της Καρπάθου, της Αστυπάλαιας και της Ρόδου, που κατείχαν µέχρι το 1522, την προσωρινή κατοχή της Σύρου και την εκµετάλλευση µιας σειράς ερηµόνησων στη δυτική πλευρά της Πελοποννήσου. Η πρόταση απορρίφθηκε χλευαστικά.
Η δεύτερη απόπειρα σύναψης δανείου έγινε µε τράπεζα των ιταλικών κρατιδίων, προκειµένου να εξασφαλίσουµε 1 εκατοµµύριο ισπανικά τάλιρα. Ωστόσο, η ελληνική αποστολή, στην οποία µετείχε ο µητροπολίτης Παλαιών Πατρών Γερµανός, αντιµετωπίστηκε µε καχυποψία από τους φερέλπιδες δανειστές, διότι «τα σχίσµατα των Γραικών, εµβάσασι εις υποψίας τους συντρόφους του τραπεζίτου». Ακολούθως ανέλαβε τον ρόλο µεσολαβητή ο εύπορος Κεφαλονίτης έµπορος Σπυρίδωνας Κοργιαλένιος. Φέρνει στην Τριπολιτσά τον πρώην στρατηγό της Ρωσικής Αυτοκρατορίας και εκπρόσωπο της Εταιρείας των Ινδιών, κόµητα Ντε Βούιτς, προκειµένου να συζητηθούν οι όροι του δανείου. Και πάλι, όµως, οι όροι αποδεικνύονται ληστρικοί.
Αρχές του 1823 η δηµοσιονοµική κατάσταση έχει γίνει απελπιστική. Τα τακτικά έσοδα καλύπτουν οριακά το ένα τρίτο των εξόδων και ο εσωτερικός δανεισµός είχε εξαντληθεί. Το Εκτελεστικό (η αντίστοιχη σηµερινή κυβέρνηση) αποφασίζει να προσφύγει για δάνειο στην Αγγλία. Τη ∆ευτέρα 2 Ιουνίου 1823 αναθέτει στους Ιωάννη Ορλάνδο, Ανδρέα Ζαΐµη και Ανδρέα Λουριώτη να µεταβούν στο Λονδίνο και σε συνεργασία µε το Φιλελληνικό Κοµιτάτο της Γηραιάς Αλβιώνας να συνάψουν δάνειο 4.000.000 ισπανικών τάλιρων «καθ’ ον κρίνωσι συµφερώτερον τρόπον».
Το παράδοξο είναι ότι η τριµελής επιτροπή δεν µπορεί να αναχωρήσει, γιατί δεν υπάρχουν χρήµατα ούτε για τα έξοδα του ταξιδιού! Τη λύση θα δώσει ο φιλέλληνας λόρδος Μπάιρον. ∆ανείζει στην κυβέρνηση 4.000 αγγλικές λίρες και έτσι καταφέρνουν να φθάσουν στη βρετανική πρωτεύουσα στις 26 Ιανουαρίου 1824. Το κλίµα εκεί είναι ευνοϊκό, καθώς οι κεφαλαιούχοι έχουν αποφασίσει να καταφύγουν σε ριψοκίνδυνες κινήσεις επειδή δεν βρίσκουν ασφαλείς τοποθετήσεις. ∆ανείζουν µε υψηλό επιτόκιο σε κράτη ακόµη και µη αναγνωρισµένα όπως η Βραζιλία, η Κολοµβία και η Χιλή, ώστε να έχουν κέρδος. Οπως αναφέρει ο πρώην υπουργός Γιώργος Ρωµαίος στο βιβλίο «Η Ελλάδα των δανείων και των χρεοκοπιών» (εκδόσεις Πατάκη),«από το 1822 µέχρι και το 1825, οι Βρετανοί κεφαλαιούχοι είχαν παράσχει δάνεια σε 18 χώρες µε τιµή έκδοσης από 56% µέχρι 89% της ονοµαστικής αξίας».

Στις 9 Φεβρουαρίου 1824 συνάπτεται το πρώτο δάνειο, ύψους 800.000 λιρών, µε τους οίκους Loughiman, O’ Brion και Ellice Co, διάρκειας 36 ετών, από το οποίο η Ελλάδα θα λάµβανε στο χέρι µόνο το 59%, δηλαδή 472.000 λίρες. Και από το ποσό αυτό, όµως, παρακρατήθηκαν προκαταβολικά τόκοι δύο ετών ύψους 80.000 λιρών, άλλες 16.000 ως διετή χρεολύσια, 28.900 λίρες πηγαίνουν στον διακανονισµό που επέβαλε η αγορά πολεµοφοδίων και 3.200 λίρες ως προµήθεια συν κάποια άλλα έξοδα, που έχουν ως αποτέλεσµα να φτάσουν στην Ελλάδα µόλις 298.700 λίρες, και αυτές µε µεγάλη καθυστέρηση.
Από την πρώτη στιγµή που ήρθαν έστω και αυτά τα λιγοστά χρήµατα στον τόπο µας, άρχισαν οι καταχρήσεις και οι σπατάλες. Επί της ουσίας δεν υπήρχε έλεγχος στη διαχείριση του δανείου. Οσο εγγύτερη ήταν η σχέση του οπλαρχηγού µε την προσωρινή κυβέρνηση Κουντουριώτη - Μαυροκορδάτου τόσο µεγαλύτερη ήταν και το µερίδιο που λάµβανε, ενώ οι Πελοποννήσιοι είχαν αποκλειστεί από τη µοιρασιά, αφού βρίσκονταν σε κόντρα µε τους Ρουµελιώτες.
Αρκεί να σκεφτεί κανείς ότι ο καπετάν Γιάννης Γκούρας από τη Στερεά Ελλάδα, ενώ ήταν επικεφαλής οµάδας 3.000 ενόπλων ανδρών, έπαιρνε µισθούς και τρόφιµα για... 12.000 άνδρες!
Το δάνειο των 2.000.000 λιρών
Τα χρήµατα τελείωσαν, όπως φαντάζεστε, γρήγορα. Στις 31 Ιουλίου 1824 το Βουλευτικό αποφασίζει να συνάψει δεύτερο δάνειο, ύψους 15 εκατοµµυρίων τάλιρων. Η τριµελής αντιπροσωπεία υπό τους Ιωάννη Ορλάνδο, Ανδρέα Λουριώτη και Γεώργιο Σπανιολάκη αυτήν τη φορά θα µεταβεί στο Παρίσι και το Λονδίνο προς αναζήτηση χρηµατοδότησης. Θα τύχουν «προθύµου υποδοχής εν αµφοτέραις ταύταις ταις αγορές». Ωστόσο θα προτιµηθούν για ακόµη µία φορά τραπεζίτες από τη Μεγάλη Βρετανία.
Το δεύτερο οµολογιακό δάνειο υπογράφεται στις 7 Φεβρουαρίου 1925, µε τους τραπεζίτες Ellice, Hobhouse, Burdett και αδελφούς Ρικάρντο, και ανερχόταν σε 2 εκατοµµύρια αγγλικές λίρες. Η Ελλάδα θα λάµβανε το 55% της ονοµαστικής αξίας του εν λόγω ποσού, ήτοι 1.100.000 λίρες. Παρακρατήθηκαν, όµως, 496.220 λίρες για τόκους δύο ετών και άλλες 220.000 για χρεολύσιο ενός έτους. Η προµήθεια των αδελφών Ρικάρντων ήταν 64.000, ενώ η εξαγορά των οµολογιών άλλες 212.220 λίρες. Από κει και πέρα διατέθηκαν 392.600 λίρες για προµήθεια στρατιωτικού υλικού και ναυπήγηση πλοίων στην Αγγλία και τις ΗΠΑ και άλλες 28.800 για την κάλυψη δαπανών των πληρεξουσίων. Εντέλει από τα 2 εκατοµµύρια θα φτάσουν στην Ελλάδα µόλις… 232.558 λίρες – δηλαδή λιγότερα χρήµατα και από το πρώτο δάνειο που ήταν ονοµαστικής αξίας 800.000!
Πηγή: Έθνος της Κυριακής

Διαβάστε περισσότερα

Δεύτερη «καταδικαστική» απόφαση κατά του Round Up στις ΗΠΑ!

Στη δεύτερη από τις πολλές υποθέσεις που σχετίζονται με το Roundup και τον καρκίνο, ένα δικαστήριο αποφάνθηκε την Τρίτη ότι το ζιζανιοκτόνο πράγματι προκάλεσε το μη-Hodgkin λέμφωμα ενός ανθρώπου.

Δικαστήριο στην πολιτεία της Καλιφόρνια την Τρίτη 19 Μαρτίου έκρινε ότι το ζιζανιοκτόνο Roundup της εταιρείας Bayer AG με δραστική ουσία το glyphosate υπήρξε «βασικός παράγοντας» στην εμφάνιση καρκίνου στον Έντουιν Χάρντεμαν. Πρόκειται για τη δεύτερη ανάλογη απόφαση που εκδίδεται από αμερικανικό δικαστήριο μέσα σε οκτώ μήνες. Στην πρώτη το δικαστήριο είχε επιδικάσει στους ενάγοντες 289 εκατ. δολάρια και ακολουθούν πάνω από 11.000 τέτοιες υποθέσεις. Σημειώνεται πως το ζιζανιοκτόνο παραγόταν από τη Monsanto, την οποία εξαγόρασε η Bayer το 2018.
Οι έξι ένορκοι του ομοσπονδιακού δικαστηρίου του Σαν Φρανσίσκο, μετά από συσκέψεις πέντε ημερών, έκριναν ομόφωνα ότι το Round-up ευθύνεται για το λέμφωμα non-Hodgkin, από το οποίο ασθένησε ο Έντουιν Χάρντεμαν.
Οι ένορκοι καλούνται τώρα να αποφασίσουν εάν και κατά πόσο ευθύνεται η εταιρεία και να επιδικάσουν την πιθανή αποζημίωση που δικαιούται ο Χάρντεμαν.
Η Bayer αρνείται πως το glyphosate ή/και το Roundup προκαλούν καρκίνο και σε σχετική ανακοίνωση εκφράζει τη απογοήτευσή της για την απόφαση των ενόρκων. «Είμαστε σίγουροι ότι οι αποδείξεις στη δεύτερη φάση θα δείξουν ότι οι χειρισμοί της Monsanto ήταν οι κατάλληλοι και ότι η εταιρεία δεν πρέπει να θεωρηθεί υπαίτια για τον καρκίνο του κ. Χάρντεμαν».
To glyphosate είναι η πιο ευρέως χρησιμοποιούμενη ουσία για την εξολόθρευση ζιζανίων παγκοσμίως. Tο 2015, o Παγκόσμιoς Οργανισμός Υγείας το χαρακτήρισε ως "πιθανό" καρκινογόνο παράγοντα. Σε έναν άλλο άνδρα από την Καλιφόρνια επιδικάστηκε ποσό 289 εκατομμυρίων δολαρίων τον περασμένο Αύγουστο, αφού πολιτειακό δικαστήριο έκρινε ότι το Roundup του προκάλεσε καρκίνο. Το ποσό μειώθηκε κατόπιν στα 78 εκατομμύρια και σήμερα η υπόθεση αυτή βρίσκεται στο εφετείο.
Μετά την ετυμηγορία, οι μετοχές της Bayer σημείωσαν τη μεγαλύτερη πτώση τους σε 16 χρόνια, μειώνοντας την αποτίμηση της εταιρείας με ένα εντυπωσιακό ποσό ύψους 9,1 δισεκατομμυρίων δολαρίων.

Διαβάστε περισσότερα

1821: Ποιοι «όλοι μαζί», βρε ζαγάρια;

ΝΙΚΟΣ ΜΠΟΓΙΟΠΟΥΛΟΣ

• facebook.com/mpogiopoulos
• mpog@imerodromos.gr

«Ό,τι ξέρουμε για το 1821 μοιάζει με αντεστραμμένο είδωλο στον καθρέφτη. Υπάρχουν δύο ‘21, αυτό των αρχόντων, των Φαναριωτών και της επίσημης διπλωματίας και αυτό του λαού και των προοδευτικών ανθρώπων όλου του κόσμου…» 

                                                                    (Δ. Φωτιάδης, από την ιστορική μονογραφία «ΚΑΡΑΪΣΚΑΚΗΣ»)

   Πώς γίνεται η Καλαμάτα να έχει απελευθερωθεί από τον τουρκικό ζυγό στις 23 Μάρτη του 1821, αλλά να γιορτάζουμε την έναρξη της Επανάστασης στις 25 Μάρτη;
   Η απάντηση είναι απλή: Έπρεπε ο ξεσηκωμός να εγκιβωτιστεί σε ένα σχήμα που θα εξυπηρετούσε τους επί τουρκοκρατίας εξουσιαστές του λαού που παρέμειναν τέτοιοι και μετά την Επανάσταση. Ανάμεσά τους οι σεβάσμιοι δεσποτάδες της εποχής. Κι αφού οι τελευταίοι δεν είχαν να επιστρατεύσουν τίποτα άλλο για να οικειοποιηθούν την Επανάσταση, επιστράτευσαν την Παναγία.
   Ήταν 17 ολόκληρα χρόνια μετά την Επανάσταση, με διάταγμα του 1838, που ως εθνική γιορτή ορίστηκε η μέρα του Ευαγγελισμού ώστε το ιερατείο να καμώνεται ότι ευλόγησε τον ξεσηκωμό…
   Η αλήθεια, βέβαια, είναι ελαφρώς διαφορετική: Η σημαία της επανάστασης πρωτοσηκώθηκε από το λαογέννητο ηγέτη και δολοφονημένο αργότερα από τους πρόκριτους, Παναγιώτη Καρατζά, στην Πάτρα στις 21 Μάρτη. Όσο για τον Παλαιών Πατρών Γερμανό, που όπως επιβεβαιώνουν τα απομνημονεύματά του απλώς… απουσίαζε, θυμήθηκε να «ευλογήσει» τα όπλα μόνο αφότου η Επανάσταση είχε ξεσπάσει και επιβληθεί.
   Και τούτο συνέβη γιατί ο λαός (ανάμεσά του και ο λαϊκός κλήρος) δεν άκουσε τις «νουθεσίες» του ραγιαδισμού ούτε τις φοβέρες των φορέων του. Αυτοί, οι δεύτεροι, αντί του «Ελευθερία ή θάνατος» είχαν άλλη αντίληψη:
«Ας αφήσουμε τα παιδιά του Μωάμεθ να αποτελειώσουν τα παιδιά του Ροβεσπιέρου», έλεγαν…

***

   Ας δούμε τι έλεγαν τα «παιδιά του Ροβεσπιέρου» και γιατί δεν άρεσαν στο αρχοντολόι:

«Σ’ Ανατολή και Δύση και Νότον και Βοριά

για την πατρίδα όλοι να ‘χωμεν μία καρδιά

στην πίστη του καθένας ελεύθερος να ζει

στη δόξαν του πολέμου να τρέξωμεν μαζί

Βούλγαροι κι Αρβανίτες, Αρμένιοι και Ρωμιοί,

αράπηδες και άσπροι, με μια κοινή ορμή,

για την Ελευθερίαν να ζώσωμεν σπαθί

πως είμαστ’ αντρειωμένοι παντού να ξακουστεί.

Βούλγαροι κι Αρβανίτες, Αρμένιοι και Ρωμιοί

Αράπηδες και άσπροι με μια κοινή ορμή

για την ελευθερία να ζώσουμε σπαθί

να σφάξουμε τους λύκους που το ζυγόν βαστούν

και Χριστιανούς και Τούρκους σκληρά

τους τυραννούν».

   Αυτά έγραφε τότε ο Ρήγας Φεραίος. Έγραφε κι αυτά:

«Όταν η Διοίκησις βιάζη, αθετή, καταφρονή τα δίκαια του λαού και δεν εισακούη τα παράπονά του, το να κάμη τότε ο λαός ή κάθε μέρος του λαού επανάστασιν, να αρπάζη τα άρματα και να τιμωρήση τους τυράννους του, είναι (το) πλέον ιερόν από όλα τα δίκαιά του και το πλέον απαραίτητον από όλα τα χρέη του.

Αν ευρίσκωνται όμως εις τόπον, όπου είναι περισσότεροι τύραννοι, οι πλέον ανδρείοι πατριώται και φιλελεύθεροι πρέπει να πιάσουν τα περάσματα των δρόμων και τα ύψη των βουνών, εν όσω ν’ ανταμωθούν πολλοί, να πληθύνη ο αριθμός των, και τότε να αρχίσουν την επιδρομήν κατά των τυράννων (…)».

   Κι επειδή έγραφε κι έλεγε αυτά, γι’ αυτό και ο Πατριάρχης Γρηγόριος ο Ε’ και οι αυλικοί του είχαν αποφανθεί ότι ο Ρήγας ήταν ένας «διεφθαρμένος τη φρένα»…
   Όταν, δε, ο Ρήγας και οι σύντροφοί του δολοφονήθηκαν, οι …άνθρωποι του Θεού και …προστάτες του Γένους, αγαλλίασαν! Όπως έγραφε ο Μητροπολίτης Ιωαννίνων, ο Ρήγας και οι σύντροφοί του «εσκόπευον να κάμουν επανάστασιν κατά του κραταιωτάτου Σουλτάνου αλλ’ ο μεγαλοδύναμος Θεός τους επαίδευσε κατά τας πράξεις των με τον θάνατον όπου τους έπρεπε (…)».
   Έχουν κάποιο νόημα όλα αυτά ή μήπως να τα αγνοήσουμε και να το ρίξουμε στο τσάμικο αυτής της περίφημης…«εθνικής ομοψυχίας» και του «όλοι μαζί» που διακινούν αιώνες τώρα οι «από πάνω», οι οποίοι συνήθως απουσιάζουν και από το «όλοι» και από το «μαζί»;

***

   Τι ήταν ο Παπαφλέσσας; Ήταν ο φλογερός αγωνιστής που γνωρίζουμε; Για το λαό ναι. Αλλά οι κοτσαμπάσηδες και οι σεβάσμιοι δεσποτάδες που τα είχαν κάνει τάτσι μήτσι κότσι με τους πασάδες είχαν άλλη άποψη.
   Για παράδειγμα, και σύμφωνα με τα λόγια του Παλαιών Πατρών Γερμανού όπως καταγράφονται στα απομνημονεύματά του, ο Παπαφλέσσας – αυτός που θα μνημονεύεται στους αιώνες για τη θυσία του στο Μανιάκι – ήταν «… άνθρωπος απατεών και εξωλέστατος περί μηδενός άλλου φροντίζων ειμή τινί τρόπω να ερεθίση την ταραχήν του έθνους…».
   Όταν ο Παπαφλέσσας συναντήθηκε με τον Παλαιών Πατρών Γερμανό για να του πει ότι όλα ήταν έτοιμα για την Επανάσταση, ο τελευταίος αυτό το «πατριωτικό» του απάντησε: «Είσαι απατεώνας».
   Ποιο το συμπέρασμα; Μήπως να αδιαφορήσουμε για την αλήθεια και να συνεχίσουμε το «εθνικό» τσάμικο εκείνων που όποτε ακούνε για «ελευθερία» και «δικαιώματα» βλέπουν «ταραχήν του έθνους»;

***

   Τι ήταν το κίνημα του Υψηλάντη και του Σούτσου που ξεδιπλώθηκε τον Φλεβάρη του ’21 στην Μολδοβλαχία; Τι ήταν αυτή καθ’ αυτή η Επανάσταση του 1821; Αν μιλάμε για το λαό ήταν η λύτρωση. Ήταν το σάλπισμα για την διεκδίκηση της λευτεριάς και του δίκιου.
   Για τους προύχοντες, όμως, τι ήταν; Για το «ιερατείο» των «κεφαλών του Έθνους» τι ήταν; Μας το πληροφορεί το φιρμάνι του αφορισμού (!) της Επανάστασης (ο αφορισμός εκτός από την υπογραφή του πατριάρχη Κωνσταντινουπόλεως, φέρει την υπογραφή του πατριάρχη Ιεροσολύμων, καθώς και, μεταξύ άλλων, των μητροπολιτών Καισαρείας, Νικομήδειας, Δέρκων, Ανδριανουπόλεως, Βιζύης, Σίφνου, Ηρακλείας, Νικαίας, Θεσσαλονίκης, Βέροιας, Διδυμοτείχου, Βάρνης, Φαναρίου, Ναυπάκτου, Χαλκηδόνος, Τυρνάβου…):

«… αμφότεροι (Υψηλάντης και Σούτσος) αλαζόνες και δοξομανείς, ή μάλλον ειπείν ματαιόφρονες εκήρυξαν του γένους την ελευθερίαν και με την φωνήν αυτήν εφείλκυσαν πολλούς των εκεί κακοήθεις και ανοήτους (…) έγινε γνωστή εις το πολυχρόνιον κράτος η ρίζα και η βάσις όλου αυτού του κακοήθους σχεδίου. Με τοιαύτας ραδιουργίαςεσχημάτισαν την ολεθρίαν σκηνήν οι δύο ούτοι και τούτων συμπράκτορες φιλελεύθεροι, μάλλον δε μισελεύθεροι, και επεχείρησαν έργον μιαρόν, θεοσταγές και ασύνετον, θέλοντες να διακηρύξωσι την άνεσιν και ησυχίαν των ομογενών μας πιστών ραγιάδων της κραταιάς βασιλείας (…) Αντί λοιπόν φιλελευθέρων εφάνησαν μισελεύθεροι, και αντί φιλογενών και φιλοθρήσκων εφάνησαν μισογενείς, μισόθρησκοι και αντίθετοι, διοργανίζοντες, φευ, οι ασυνείδητοι με τα απονενοημένα κινήματά των την αγανάκτησιν της ευμενούς κραταιάς βασιλείας (…)».

   Και οι εκπρόσωποι του …Θεού και του Έθνους φτάνουν στο διά ταύτα και «παραγγέλλουν»:

«Διά τούτο (…) συμβουλεύομεν και παραινούμεν και εντελλόμεθα και παραγγέλλομεν πάσιν υμίν (…) να διακηρύξητε την απάτην των ειρημένων κακοποιών και κακόβουλων ανθρώπων και να τους αποδείξητε και να τους στηλιτεύσητε πανταχού (…) Εκείνους δε τους ασεβείς πρωταιτίους και απονενοημένους φυγάδας και αποστάτας ολεθρίους να τους μισήτε και να τους αποστρέφεστε και διανοία και λόγω, καθότι και η εκκλησία και το γένος τούς έχει μεμισημένους, και επισωρεύει κατ’ αυτών τας παλαμναιοτάτας και φρικωδεστάτας αράς: ως μέλη σεσηπότα, τους έχει αποκεκομμένους της καθαράς και υγιαινούσης χριστιανικής ολομελείας. Ως παραβάται δε των θείων νόμων και κανονικών διατάξεων…αφορισμένοι υπάρχειεν και κατηραμένοι και ασυγχώρητοι και μετά θάνατον (…)».

   Ωραίο δεν είναι το τσάμικο της… «εθνικής ομοψυχίας»;

***

   Αυτά, λοιπόν, με τους «μέσα». Αλλά υπήρχαν και οι «φίλοι» μας οι «απ’ έξω». Ας πάμε να δούμε τι συνέβη και με τους «έξω». Ο λόγος στον Στρατηγό, τον Μακρυγιάννη:

«Και παραδοθήκαμεν εις την τιμή εσάς των ομοθρήσκων μας Ρούσσων και Άγγλων και Γάλλων να μας σώσετε – κ’ εσείς οι φιλάνθρωποι της πρώτες χρονιές πιάνατε ένα αθώον παιδί, ένα αρφανό, οπού γύρευε η τυραγνία να του πάρη την ζωή του και την τιμή του και θρησκεία του και με την βοήθεια του Θεού εσώθη· και οι τρεις εσείς το κιντυνεύετε να το πάτε πάλε εις την δικαιοσύνη του τύραγνου·(…) Τι φαντάζεστε, ότι μας βοηθήσετε, ή μας μολύνετε και μας αφανίσετε; Ξίκι να γίνεταν από ‘μας ήταν καλύτερα και το καλό σας και το κακό σας! Ευγνωμονούμεν οι Ελληνες γενικώς τους φιλανθρώπους υποκόγους σας, έχομεν χάριτες εις αυτούς τους ευεργέτες μας –καμμιά χάρη ‘σ εσάς της ανεμοδούρες, της διαφταρμένες μηχανές δεν έχομεν! Οι τίμιοι άνθρωποι να μην σας ακούσουνε! Ούτε το καλό σας θέλουν να τους κάμετε. Ας σας ευγνωμονήσουνε εκείνοι οπού τους δώσετε τα δάνεια και τα ‘φκειασαν λούσια και πολυτέλειες κι’ άλλα τοιούτα. Εκεινών εκάμετε καλό με τα δάνειά σας, του Αρμασπέρη, του Κωλέτη, του Μαυροκορδάτου, του Μεταξά και συντροφιές τους (…) δεν θέλω σας ξέρη, ούτε να σας ακούσω! Από αυτά όλα η πατρίδα κλονίζεται, από της οδηγίες της πατρικές των Πρέσβεων και δικώ μας ξενολάτρων».

   Αυτά συνέβαιναν, γράφονταν και λέγονταν δυο αιώνες προ ΝΑΤΟ και προ ΕΕ. Και μάλλον δεν χρειάζεται κάποιο πιο επίκαιρο σχόλιο.

***

   Τα συμπεράσματα – τα δικά μας τουλάχιστον – από όλα αυτά παραμένουν αναλλοίωτα:

Πρώτο: Τιμή και δόξα στην Επανάσταση του ’21. Τιμή και δόξα στους επαναστάτες, σε εκείνους που ανάμεσά τους δεν υπήρξε «κανένας φρόνιμος», όπως το λέει ο Κολοκοτρώνης.

Δεύτερο: Τιμή και δόξα στην «επαναστάτισσα Ελλάδα» που ύμνησε ο Πούσκιν και λάτρεψε ο Μπάιρον, τιμή και δόξα στον επαναστατημένο λαό που δεν αρνήθηκε το ευκταίο στο όνομα του «εφικτού», τιμή και δόξα στους«Καραισκάκηδες» που δεν διαπραγματεύτηκαν τον ξεσηκωμό τους με τον Μέτερνιχ.

Τρίτο: «Όσοι το χάλκεον χέρι του φόβου βαρύ αισθάνονται, ζυγόν δουλείας, ας έχουσι. Θέλει αρετήν και τόλμην η Ελευθερία» (Αντρέας Κάλβος). Η’ όπως το έλεγε 120 χρόνια μετά την Επανάσταση του ’21 ο ύμνος του ΕΛΑΣ:«Αντάρτης, κλέφτης, παλικάρι, πάντα είναι ο ίδιος ο λαός».

Τέταρτο: Ο λαός. Ο μόνος που μπορεί να βάζει τέλος στις τυραννίες. Που ακόμα κι όταν «χάνονται» οι Επαναστάσεις του, δεν έχει άλλο δρόμο από εκείνον που γράφει: «Πέθανε η Επανάσταση. Ζήτω η Επανάσταση»!

*Το κείμενο δημοσιεύθηκε πέρσι στον «Ημεροδρόμο».

Διαβάστε περισσότερα

Γιατί δε θέλετε τις ανεμογεννήτριες;

…μας λένε: “Αφού είναι ανανεώσιμη πηγή ενέργειας, μας απελευθερώνει από το πετρέλαιο και τις καύσεις και κάνει καλό στο περιβάλλον… “. Κανένας δεν διαφωνεί με την αξιοποίηση της “Αιολικής ενέργειας” και όλων των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας. Αντίθετα μάλιστα. Η διαφωνία και οι κινητοποιήσεις, των νησιωτών, από το 2010, είναι με το συγκεκριμένο έργο της πολυεθνικής “IBERDROLA – ΡΟΚΑΣ”, την «Αιγαία Ζεύξη», που πάει σήμερα να ξαναζεσταθεί μετά από ύπνωση αρκετών ετών.
Πώς είναι μια τέτοια ανεμογεννήτρια;

Ο πύργος της είναι 107 μέτρα ψηλός. Πιο ψηλός από τον πύργο των Αθηνών. Το πτερύγιό της είναι 40 μέτρα. Λίγο πιο ψηλό από το Λευκό Πύργο. Δηλαδή συνολικό ύψος 150 μέτρα. Διπλάσιο από τις παλιές που είναι 60 – 80 μέτρα. Η διάμετρος του δρομέα είναι όσο ένα Boeing 747. Ζυγίζει 231 τόνους. Χρειάζεται βάση 16Χ16Χ3 μέτρα, δηλαδή 770 κυβικά μπετόν αρμέ η κάθε μία και πλατφόρμα έως και 2 στρεμμάτων. Η κάθε μία παράγει 2 MW.
Τι κατασκευές προβλέπει το έργο
Σχεδιάζουν να εγκαταστήσουν 28 αιολικά πάρκα, με 353 τέτοιες γιγάντιες ανεμογεννήτριες. Στη Λήμνο 125. Στη Χίο 75. Στη Δυτική Λέσβο, 10 αιολικά πάρκα με 153 A/Γ. Δηλαδή 206 ΜW, όταν οι ανάγκες της Λέσβου ακόμα και τον Αύγουστο δεν ξεπερνάνε τα 65 MW. Άλλο έργο, άλλης εταιρείας, με 165 Α/Γ, προβλέπεται για την Ικαρία.

Για τις ανάγκες αυτής της επένδυσης απαιτούνται (στη Δ. Λέσβο μόνο) διανοίξεις πολλών νέων χωμάτινων οδών, πλάτους 5 m και μήκους περίπου 200 χλμ., εκσκαφές για καλωδιώσεις 330 χλμ., εκσκαφές θεμελίων 353 χλμ., διαμορφώσεις πλατειών μεγάλων διαστάσεων (45×25 μέτρων), για κάθε ανεμογεννήτρια, εργοταξιακούς χώρους 386.000 τ.μ.

Για να καταλάβουμε τα μεγέθη και τις αποστάσεις, αρκεί να πούμε ότι η απόσταση ανάμεσα σε δυο τέτοιες ανεμογεννήτριες πρέπει να είναι 300 μέτρα περίπου. Κι όλα αυτά συνεπάγονται μεγάλες συγκεντρώσεις μπάζων και διαφόρων άχρηστων υλικών. Βλέπουμε λοιπόν ένα έργο φαραωνικών διαστάσεων, που θα καταλάβει δεκάδες χιλιάδες στρέμματα και θα διαλύσει εντελώς το τοπίο. Για τη δυτική Λέσβο υπολογίζουν πάνω από 6.500 στρέμματα.
Οι ίδιες οι μελέτες της εταιρείας μιλάνε για τις συνέπειες
Οι “τεχνικές εκθέσεις της εταιρείας”, ενώ κάνουν λόγο για “μηδενική επιβάρυνση του τοπίου”, πιο κάτω αυτοαποκαλύπτονται.

Προκειμένου να εξηγήσουν “γιατί δεν κάνουν το έργο στις Κυκλάδες που είναι πιο εύκολη και πιο οικονομική η σύνδεση με το κεντρικό δίκτυο”, γράφουν:
“Το νησιωτικό σύμπλεγμα των Κυκλάδων χαρακτηρίζεται από τοπικά και πολιτισμικά χαρακτηριστικά υψηλής αξίας, γεγονός που έχει αναδείξει την περιοχή σε τουριστικό και παραθεριστικό πόλο παγκοσμίου ενδιαφέροντος”. Αλλά και ότι “Οι Κυκλάδες και τα άλλα νησιά που δεν επιλέχτηκαν για τη συγκεκριμένη επένδυση, έχουν σημαντικά οικολογικά χαρακτηριστικά και σημαντικά θαλάσσια συστήματα“.  Άρα; Τα δικά μας νησιά;
Στην ύπαρξη αρνητικών συνεπειών, αναφέρονται κι ένα σωρό πανεπιστημιακές μελέτες. Ενδεικτικά δείτε δύο από αυτές. Σύμφωνα λοιπόν με αυτές τις εκθέσεις:
Απολιθωμένο δάσος – NATURA
«Το υπέδαφος, θα επηρεαστεί από τις εκσκαφές εκατοντάδων χιλιομέτρων και μεγάλων θεμελίων του έργου. Το Απολιθωμένο Δάσος του Σιγρίου Λέσβου, που εκτείνεται σε περιοχή 150.000 στρεμμάτων, ακριβώς εκεί που σχεδιάζονται τα αιολικά πάρκα, στο δυτικό τμήμα της Λέσβου και έχει ανακηρυχθεί διατηρητέο μνημείο της Φύσης θα δεχτεί πλήγμα από τα έργα, λόγω της ύπαρξης απολιθωμάτων ιδιαίτερης πολιτισμικής και επιστημονικής αξίας σ’ ολόκληρη την ευρύτερη περιοχή» … «Το μεγαλύτερο μέρος της επένδυσης βρίσκεται εντός προστατευόμενης περιοχής Natura, όχι μόνο στη Λέσβο και στη Χίο, με δυσμενείς επιπτώσεις στη βιοποικιλότητα και ιδιαίτερα σε ευπαθή είδη που ζουν στην περιοχή».
BIRDWACHING και οικοτουρισμός
Οι οικολόγοι κι οι μελέτες μιλάνε για χιλιάδες θανάτους πουλιών, αλλά και διάλυση του οικοσυστήματός τους από τις κατασκευές και το θόρυβο κατά την κατασκευή των πάρκων. Μέχρι και για 50% μείωση των πληθυσμών μιλούν σε κάποιες περιπτώσεις. Κι αυτό έχει ξεχωριστή σημασία για τη Λέσβο, που θεωρείται «η σημαντικότερη τοποθεσία στην Ευρώπη για τους παρατηρητές πουλιών». Έτσι … «Οι επιπτώσεις στην τοπική βιοποικιλότητα, θα οδηγήσουν σε επιπτώσεις και στη μορφή του οικοτουρισμού που βασίζεται στην παρατήρηση της βιοποικιλότητας (παρατήρηση φυτών, ζώων και πουλιών), όπως το bird-watching. Έχει παρατηρηθεί μείωση πληθυσμών διάφορων πουλιών όπου εγκαθίστανται αιολικά πάρκα». (Steve Dadley, Βρεττανός καθηγητής, μέλος της Βρετανικής Ένωσης Ορνιθολόγων (ΒΟΕ) , ξεναγός bird wachers στη Λέσβο εδώ και 20 χρόνια).

Άλλωστε μελέτες γνώμης (π.χ. στη Σκωτία) δείχνουν ότι το 55% των ερωτηθέντων, δεν θα επισκεπτόταν για τουρισμό τοποθεσίες που έχουν κυριαρχηθεί οπτικά έστω, από ανθρώπινες βιομηχανικές κατασκευές όπως Αιολικά πάρκα, πυλώνες κλπ.
Υδροφόρος ορίζοντας
Με τέτοια αλλοίωση του εδάφους και υπερκάλυψη από μπετόν, θα υπάρχουν βεβαίως συνέπειες στη διάβρωση των λόφων, στους υδροφόρους ορίζοντες και γενικότερα την ισορροπία των υπόγειων υδάτων. Οι εκθέσεις μιλούν επίσης για καταστροφές στον τουρισμό και τη γεωργία, ιδιαίτερα την κτηνοτροφία.
Η διασύνδεση: πού θα πάει το ρεύμα;
Το υποθαλάσσιο δίκτυο που θα κατασκευαστεί, θα ενώσει ενεργειακά τα τρία νησιά με το βόρειο Ευβοϊκό και από εκεί, με το ηλεκτρικό σύστημα της ηπειρωτικής χώρας. Όμως ακόμα δεν έχει γίνει μελέτη για τη διάθεση μέρους της παραγωγής στα ίδια τα νησιά ή για τη δυνατότητα χρήσης αυτού του καλωδίου για μεταφορά ρεύματος ΠΡΟΣ ΤΑ ΝΗΣΙΑ, ώστε να στηρίζεται η κατανάλωσή τους.

Νεκροταφεία ανεμογεννητριών…
Οι ανεμογεννήτριες δεν είναι… ανακυκλώσιμες
Γενικότερα όμως, τα έργα αυτά δεν θεωρούνται πλέον ιδιαίτερα αποδοτικά. Π.χ. η Δανία σήμερα καλύπτει το 20% της κατανάλωσης ρεύματός της από την αιολική ενέργεια, αλλά δεν έχει καταφέρει ακόμη να μειώσει τις εκπομπές του διοξειδίου του άνθρακα, ενώ παράλληλα μειώθηκαν τα εισοδήματά της από τον τουρισμό και υπήρξαν επιπτώσεις στην κτηνοτροφία. Το ίδιο ισχύει και για τη Γερμανία που με περισσότερες από  5.000 ανεμογεννήτριες, παράγει λιγότερο από το 1% του απαιτούμενου ηλεκτρισμού. Στη Μ. Βρετανία, θα χρειαζόντουσαν 32.700 ανεμογεννήτριες για να παραχθεί το 10% του ηλεκτρικού ρεύματος. Όσο για τους ρύπους, ερευνητές ισχυρίζονται ότι ακόμα κι αν βάλουμε σε λειτουργία 25.000 ανεμογεννήτριες, το διοξείδιο του άνθρακα στην ατμόσφαιρα θα μειωθεί κατά μόλις 0,07%.
Πέρα όμως από τα άλλα η εγκατάλειψη των Α/Γ “παλιάς τεχνολογίας” (ο μέσος χρόνος ζωής μιας Α/Γ είναι 20 – 25 χρόνια), σ’ όλο τον κόσμο έχουν αρχίσει να δημιουργούν  “νεκροταφεία Α/Γ“, εκεί που πριν ήταν τα αιολικά πάρκα. Πάρτε παράδειγμα τις παλιές  ανεμογεννήτριες της Λέσβου που η ΔΕΗ θέλει να τις ξηλώσει. Ή διαβάστε για τις “14000 ανεμογεννήτριες που ρυπαίνουν τις ΗΠΑ”, κυρίως στα αιολικά πάρκα Altamont Pass, Tehachapi, San Gorgonio (Καλιφόρνια), Kamaoa κι άλλα 5 αιολικά πάρκα (Χαβάη).
Ενδιαφέρον στοιχείο είναι ότι ακόμα δεν έχει βρεθεί τρόπος για να ανακυκλώνονται τα φτερά των ανεμογεννητριών.
Είναι ήδη ξεπερασμένη η τεχνολογία τους
Πάντως, μιας που μιλάμε για “εξέλιξη της τεχνολογίας“, η νέα γενιά Α/Γ που “έρχεται” είναι οι “πτυσσόμενες Α/Γ”, με στύλο και πτερύγια τηλεσκοπικά, που δίνουν 5 MW, τοποθετούνται πιό εύκολα και κυρίως μέσα στη θάλασσα. Τέτοιες βάζουν π.χ. οι Ισπανοί στα τουριστικά νησιά τους. Αυτό θα πει ότι τα τέρατα που θέλουν να τοποθετήσουν σ’ εμάς εδώ, είναι ήδη παλιάς τεχνολογίας, πριν καν τοποθετηθούν.
Εμπόριο “αιολικών σκουπιδιών”
Μια μελέτη του “Institut für Umwelt und Biotechnik” της Βρέμης, υπολόγισε πως μέχρι το 2034 θα προκύψει η ανάγκη ανακύκλωσης περίπου 225 χιλ. τόνων υλικών πτερύγων ανεμογεννητριών. Έτσι με δεδομένο το μεγάλο κόστος (30.000 για αποσυναρμολόγηση της κάθε μίας) και την ενδεχόμενη (σχεδόν βέβαιη) αδιαφορία των εταιρειών κι αφού κανένας νόμος δεν υποχρεώνει τις εταιρείες να μαζέψουν τις εγκαταστάσεις όταν χαλάσουν, πολλοί εκφράζουν ήδη την ανησυχία τους, ότι θα τα παρατάνε και θα φεύγουν. Έτσι στη Γερμανία, μεγάλη «μπίζνα» έχει ανοίξει για τη μεταφορά χιλιάδων τόνων σκουπιδιών από ανεμογεννήτριες, σε χώρες – σκουπιδότοπους του τρίτου κόσμου. Βέβαια τα τσιμεντένια απομεινάρια τους, μένουν στο έδαφος.

Με βάση όλα αυτά, επιστήμονες καταλήγουν ότι τελικά είναι «λιγότερα τα οφέλη από τις ζημιές».
Κυνηγοί επιδοτήσεων
Η άποψη αυτή ενισχύεται από πολλές αναλύσεις που λένε ότι “οι εγκαταστάσεις εξυπηρετούν τα ευκαιριακά συμφέροντα των επιχειρηματιών της αιολικής ενέργειας, που σπεύδουν να αξιοποιήσουν τα Ευρωπαϊκά κονδύλια ως νέοι αποικιοκράτες”. Οι εταιρείες ανανεώνουν το ενδιαφέρον τους για “αιολικές επενδύσεις” κάθε φορά που έρχεται στην επιφάνεια ένα καινούριο πρόγραμμα επιδοτήσεων.
“Θα δημιουργηθούν νέες θέσεις εργασίας”;
Θα υπάρξουν κάποιες ή και πολλές στη φάση της κατασκευής. Αλλά πρόσκαιρα. Στη φάση όμως της μόνιμης λειτουργίας… “Στο μεγαλύτερο αιολικό πάρκο της Ευρώπης εργάζονται 3 υπάλληλοι”.
Δεν θα επεκταθώ στα «ανταποδοτικά οφέλη». Δεν είμαι από αυτούς που πιστεύουν ότι με 30 ή και με 1000 αργύρια “λύνονται” όλες οι αισθητικές, πολίτικες, κοινωνικές, περιβαλλοντικές αντιρρήσεις («πόσο πάει;»).
Από πού θα κερδίσει η εταιρεία;
1.Οι εταιρείες ακολουθούν το ρυθμό και τη ροή τους των επιδοτήσεων σαν τα κοράκια.
2.Η συγκεκριμένη έχει εξασφαλίσει προνομιακή σύμβαση με τη ΔΕΗ για 124,31 € ανά MWh, όταν στα στεριανά αιολικά πάρκα η τιμή είναι 87,75 € και το κόστος του συμβατικά παραγόμενου ρεύματος είναι σχεδόν 40 ευρώ.
3.Είναι αναμενόμενες υπέρογκες αυξήσεις στα τιμολόγια της ΔΕΗ και στα τέλη Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας (ΑΠΕ) για να εξασφαλιστεί η κερδοφορία τους.
4.Κι έτσι μετακυλίεται  στους πολίτες ακόμα και το κόστος της διασύνδεσης των νησιών με την ηπειρωτική χώρα και εξασφαλίζεται το υπερκέρδος της εταιρείας.
Ποιός την θέλει αυτή την επένδυση;   
Δε θα αναφερθώ επίσης αναλυτικά στο ρόλο και στη σχέση της ΔΕΗ και του ΔΕΔΗΕ, ή στην ιστορία των εγκρίσεων της μελέτης κλπ. Πολλές λεπτομέρειες θα βρείτε στις πηγές μελέτες, άρθρα, κλπ). Ακόμα και πολλά άλλα  σημεία που είναι δε χωράνε όλα για να τα αναφέρω (φωτιές στις τουρμπίνες, διαρροές λαδιών στο υπέδαφος, θόρυβος, κλπ).

Όμως, δεν θέλω να μείνω με την απορία: Τελικά ποιος τις θέλει ; Γιατί εγώ βλέπω ακόμα και τους φιλελλέδες των “ιδιωτικοποιήσεων των πάντων”, των “επενδύσεων” και της “απαλλαγής των επενδυτών από τη γραφειοκρατία”, να μη την θέλουν αυτή την επένδυση. Αλλά, τα κόμματά τους και τις αυτοδιοικητικές παρατάξεις που την ενέκριναν, πώς τα κρίνουν τώρα ; Δε σκέφτονται ότι μέσα στις πιο βασικές προτεραιότητες της ΕΕ και της Ελληνικής κυβέρνησης είναι η «απελευθέρωση της αγοράς ενέργειας», η ανάπτυξη της αιολικής ενέργειας, η διασύνδεση των νησιών με το κεντρικό δίκτυο, ώστε μ’ όλα αυτά να προχωρήσουν οι επιχειρηματίες του κλάδου σε «εξαγωγές σε αγορές εκτός ΕΕ»;

Εκτός κι αν η σημερινή τους διαφωνία, είναι απλώς ένα προεκλογικό θέατρο, που θα ξεχαστεί μετά, στο όνομα των “επενδύσεων” ή του “ρεαλισμού”.
Ενδεχόμενο που μοιάζει μάλλον προφανές, αν συνυπολογίσουμε και την ίδρυση του δήμου Δυτικής Λέσβου, τον οποίο κατ’ εξοχήν αφορά το θέμα και πιέζει συνδυασμούς κι υποψηφίους να πάρουν θέση.
Σίγουρα πάντως από όλα αυτά, φαίνεται ότι υπάρχει στα νησιά μας ένα υπολογίσιμο κίνημα ενάντια σ’ αυτή την “επένδυση”, που επηρεάζει την όποια εξέλιξη καθοριστικά.
Δείτε ακόμα στο ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗ και ΛΑΙΚΗ ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΗ ΒΟΡΕΙΟΥ ΑΙΓΑΙΟΥ

Διαβάστε περισσότερα