Επιστροφή με ραγδαίους ρυθμούς σε εργασιακές συνθήκες του 19ου αιώνα παρατηρείται χρόνο με το χρόνο στο πειραματόζωο που ονομάζεται “Ελλάδα”. Όπως όλα δείχνουν, κανείς δεν είναι διατεθειμένος, πλην ελαχίστων λαμπρών εξαιρέσεων, να αντιπαρατεθεί δυναμικά με την εφιαλτική πραγματικότητα που διαμόρφωσε το καθεστώς “έκτακτης ανάγκης”, χρησιμοποιώντας στρατηγική σοκ και δέους. Μια κοινωνία μουδιασμένη, αποπροσανατολισμένη και τρομοκρατημένη, είναι παντελώς ανίκανη να ανακόψει την πτώση της, να ορθώσει το ανάστημά της και να διεκδικήσει το απαράγραπτο δικαίωμά της σε μια αξιοπρεπή διαβίωση.
Ένα καταφανέστατο δείγμα ότι η περιβόητη “ανάπτυξη” και η τουριστική άνθηση δεν συμβαδίζουν απαραίτητα με την αποκατάσταση των εργασιακών σχέσεων, είναι και οι συνθήκες που βιώνουν χιλιάδες εργαζόμενοι και εργαζόμενες σε κερδοφόρους τουριστικούς προορισμούς.
Σύμφωνα με επιτόπιους ελέγχους εκπροσώπων της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Εργατών Επισιτισμού και Υπαλλήλων Τουριστικών Επαγγελμάτων και ελεγκτών του ΣΕΠΕ και του ΙΚΑ, όλη η χώρα είναι κατάσπαρτη από μικρές “Μανωλάδες”. Οι “Μανωλάδες” αυτές δεν εντοπίζονται σε επαρχιακά φραουλοχώραφα μακριά από τα φώτα της δημοσιότητας, αλλά σε προορισμούς που σφύζουν από τουριστική κίνηση. Ανάμεσα σε αυτούς τους προορισμούς περιλαμβάνονται οι Κυκλάδες, η Εύβοια, η Αχαΐα, η Ήπειρος και η Θεσσαλονίκη.
Ειδικότερα για τις Κυκλάδες (με την κορυφή της εργασιακής ζούγκλας να καταλαμβάνουν η Μύκονος και η Σαντορίνη) υπάρχουν εκατοντάδες καταγγελίες για αδήλωτη εργασία, απολύσεις με συνεχή αντικατάσταση του προσωπικού, αλλά και άθλιες συνθήκες διαβίωσης των εργαζομένων σε υπόγεια που παραχωρούν οι εργοδότες.
Παρότι η Κρήτη βουλιάζει από τουρισμό, στην Ιεράπετρα κανένας ξενοδόχος δεν εφαρμόζει την εθνική κλαδική σύμβαση ή την τοπική κλαδική Λασιθίου. Στη δε Εύβοια η ανασφάλιστη εργασία σπάει όλα τα κοντέρ και μάλιστα σε ξενοδοχεία που ανήκουν ακόμη και σε ηγετικά στελέχη της Ένωσης Ξενοδόχων. Επίσης πολλά ξενοδοχεία της Εύβοιας δεν άνοιξαν καθόλου φέτος λόγω φυγής των εργοδοτών στο εξωτερικό, με αποτέλεσμα δεκάδες εργαζόμενοι να μείνουν απλήρωτοι.
Στην Αχαΐα εντοπίστηκε παραθαλάσσιο κατάστημα εστίασης, το οποίο δεν είχε ασφαλίσει ούτε έναν από τους 45 εργαζόμενους. Αλλά και στον υπόλοιπο νομό τα ποσοστά ανασφάλιστης εργασίας είναι δυσθεώρητα.
Αλλού, όπως στην Πρέβεζα και τα Γιάννενα, οφείλονται στους εργαζόμενους αποδοχές ακόμη και άνω των 12 μηνών, αλλά και στη Θεσσαλονίκη οι τζαμπατζήδες ξενοδόχοι αρνούνται πεισματικά να εφαρμόσουν την κλαδική σύμβαση και να αμείβουν το προσωπικό με τον κατώτερο μισθό του ανειδίκευτου εργάτη.
Η κοροϊδία των επιταγών εισόδου (vouchers) έχει επιτείνει τη δουλοκτητική νοοτροπία των εργοδοτών, καθώς η ανακυκλούμενη παραχώρηση σε αυτούς δωρεάν εργατικών χεριών, τους κάνει να αμφισβητούν την αναγκαιότητα της αμοιβής στους επαγγελματίες.
Το σκηνικό της εργασιακής ζούγκλας συμπληρώνεται από τους συνήθεις διλημματικούς εκβιασμούς, την άτυπη επαναφορά του ελέγχου κοινωνικών φρονημάτων (όσον αφορά τη συνδικαλιστική δράση), τις εξαναγκαστικές συμφωνίες με τους εργαζόμενους κάτω από το τραπέζι και την υπερεργασία (υπερωρίες, ρεπό, νυχτερινά, εορτολόγια) να καταλήγει στις τσέπες των χαραμοφάηδων εργοδοτών.
Κατάλαβες τώρα περήφανε Ελληνάκο πού οδηγούσε με μαθηματική ακρίβεια η αποδοχή μιας νοσηρής κατάστασης που τόσα χρόνια είχε ως θύματά της τους μετανάστες; Κατάλαβες πού κατέληξε η ανοχή σου απέναντι σε φαινόμενα “Μανωλάδας”, τα οποία συστηματικά προσπερνούσες αφού αφορούσαν “τους άλλους”, τους εξαθλιωμένους ξένους εργάτες, και όχι τη βόλεψή σου; Να που όλη η Ελλάδα έγινε μια τεράστια Μανωλάδα. Και μάντεψε: οι δουλοκτήτες, οι τζαμπατζήδες εκμεταλλευτές του ιδρώτα σου είναι ντόπιοι, ελληναράδες με τη βούλα.
Για αναρωτήσου Ελληνάκο μου: μήπως ήρθε η ώρα να γίνεις εσύ ο “βρωμοξένος”;
jungle-report
http://seisaxthia.wordpress.com
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου