Τα νέα απ’ τη Γερμανία δεν είναι καλά, και για τη Γερμανία, και για την Ευρώπη.
Σύμφωνα με έρευνα (που αποδείχθηκε έρευνα σοκ) στα σχολεία της Ομοσπονδίας, το 50% των μαθητών έχει θετική άποψη για τον Χίτλερ. Επίσης, πολλοί Γερμανοί μαθητές αδυνατούν να αντιληφθούν τις διαφορές τηςδημοκρατίας από τη δικτατορία, ενώ ένα σεβαστό ποσοστό μαθητών από οικογένειες μουσουλμάνων μεταναστών αντιμετωπίζει τον εθνικοσοσιαλισμόθετικά.
Σοκαρισμένος ο κ. Κλάους Σέντερ, ένας απ’ τους τέσσερις ερευνητές του φαινομένου, ζητά επανεξέταση του τρόπου διδασκαλίας της σύγχρονης ιστορίας στα σχολεία.
Κι έχει δίκιο! Απ’ όταν τα κριτήρια της πολιτικής ορθότηταςπρυτάνευσαν στη συγγραφή των βιβλίων της ιστορίας σε πολλές χώρες της Δύσης, άρχισαν να αναφύονται φαινόμενα ιστορικής και συνεπώς πολιτικήςαποβλάκωσης σε ευρεία κλίμακα.Τα φαινόμενα αυτά δεν είναι καινοφανή, έχουν ήδη ιστορικό βάθος. Οταν, φερ’ ειπείν, η Γαλλία και η Γερμανία αποφάσισαν ήδη προ εικοσαετίας να «συμφιλιώσουν» στα σχολεία την ιστορία τους, απαλείφοντας ή στρογγυλεύοντας ό,τι θα μπορούσε να παράγει «μίσος», διαπίστωσαν, λίγα χρόνια μετά, ότι οι Γάλλοι μαθητές άρχισαν να θεωρούν «ευγενικό» το να χαιρετούν τους Γερμανούς συμμαθητές τους ναζιστικά...!
Τρόμαξαν οι ιθύνοντες; δεν το γνωρίζω. Πάντως, εκπαιδευτική πολιτικήδεν άλλαξαν. Τώρα τα επίχειρα εμφανίζονται ακόμα πιο μαύρα - και χαιρετούν κι αυτά ναζιστικά.
Οταν η Ιστορία, στην εκπαίδευση, αλλά και στον δημόσιο λόγοπροσπαθεί να βασισθεί στη λήθη (το αντίθετο της α-λήθειας), παρά τις τυχόν καλές προθέσεις (για τις οποίες πολύ αμφιβάλλω), το αποτέλεσμα είναικαταστροφικό. Αν, για παράδειγμα, ξεχασθούν τα κρεματόρια, απλώς θαεπαναληφθούν.
Αυτό οι εκπαιδευτικοί το γνωρίζουν καλύτερα απ’ όλους, αλλά η τριακονταετής πλέον «αναθεώρηση του τρόπου διδασκαλίας της Ιστορίας» δεναναθεωρείται εκ νέου, διότι οι πολιτικοί λόγοι για τους οποίους καλλιεργείται η λήθη και η ομογενοποιημένη σκέψη είναι ισχυρότεροι.
Τα ίδια πάνω-κάτω συνέβησαν και στη χώρα μας με το περίφημο και δυσώνυμο βιβλίο Ρεπούση. Το βιβλίο αυτό ανατέθηκε σε μια καθηγήτρια των Γαλλικών με μεταπτυχιακά στην ιστορική εκπαίδευση (ούτε καν ιστορικό δηλαδή), ύστερα απ’ τη συμφωνία Γιωργάκη (ως υπουργού Εξωτερικών) - Τζεμγια άμβλυνση του «μίσους» μεταξύ των δύο λαών. Οταν όμως η Ιστορίαγράφεται με πολιτική σκοπιμότητα, τότε δεν είναι ιστορία, είναι προπαγάνδα.
Που μάλιστα δημιουργεί πολιτικά προηγούμενα.
Μόλις προ ολίγων ημερών η Τουρκία διαμαρτυρήθηκε επισήμως γιατί στο νέο σχολικό εγχειρίδιο, που αντικαθιστά το δυσώνυμο Ρεπούσιο, η σφαγήτης Σμύρνης δεν χαρακτηρίζεται «συνωστισμός». Ενώ στη Θράκη οιφιλοτουρκικοί παράγοντες της Μουσουλμανικής μειονότητας διαρρηγνύουν τα ιμάτιά τους για την εμφάνιση εκ νέου του «μίσους» στα σχολικά βιβλία.
Κατ’ αρχήν, το μίσος δεν είναι κάτι από χέρι κακό, όπως όταν φερ’ ειπείν μισεί κανείς και αποστρέφεται τον ναζισμό, τον ρατσισμό, τον σεξισμό, τον πόλεμο κι άλλα ομοειδή.
Κατά δεύτερον, για να αδελφωθούν πραγματικά οι δύο λαοί, ο τουρκικός και ο ελληνικός, πρέπει να ξέρουν την πραγματική ιστορία τους ώστε να μην ξανακάνουν τα ίδια λάθη - όλβιος όστις ιστορίης έσχεν μάθησιν- καιτρίτον πρέπει οι δύο λαοί να κυβερνώνται οι ίδιοι από κυβερνήσεις λαϊκές κι όχι ανθυποϊμπεριαλιστικές.
Εχουμε λοιπόν μακρύ δρόμο έως τότε να διανύσουμε και η αυτογνωσίαβοηθάει περισσότερο απ’ τις πολιτικώς ορθές αυταπάτες (αλλά και απάτες, αν στα κόλπα αυτά συνυπολογίσουμε τον μίστερ Σόρος και διάφορες χρυσοβόρες ΜΚΟ).
Ομως, γύρω μας το κακό καλπάζει. Πυρήνας τριών νεοναζιστών στη Γερμανία δρούσε υπό (παρα)κρατική κάλυψη 11 ολόκληρα χρόνια, δολοφονώντας μετανάστες, οκτώ Τούρκους κι έναν Ελληνα - εννιά αδικοχαμένες ψυχές.
Προχθές το απόγευμα οι παρ’ ημίν νεοναζί Χρυσαυγίτες έκανανεπίδειξη στην Κοκκινιά πηγαίνοντας μπροστά από μικροκαταστήματα μεταναστών, φωνάζοντάς τους να φύγουν.
Η μέρα που θα αρχίσουν οι νεοναζί στη Ελλάδα να ζωγραφίζουν «κίτρινα αστέρια» στις προθήκες των καταστημάτων υπό ιδιοκτησία «ξένων», όπως έκαναν οι ναζί στα μαγαζιά των Εβραίων τη δεκαετία του 1930, μπορεί να έρθει στο ορατό μέλλον και μαζί της τα πογκρόμ, οι «νύχτες των κρυστάλλων» και οιφόνοι - η ατίμωση της πατρίδας μας.
Ο ρατσισμός φουντώνει στους δρόμους, ο φασισμός μπήκε στο Κοινοβούλιο και ώσπου να βγει η κατάσταση είναι σοβαρή.
Ωσπου να διαπιστώσουν οι πολίτες ότι ο φασισμός και ο εθνικισμός είναι η μαύρη χειρ των Αφεντικών, η Χρυσή Αυγή θα συνεχίσει να ψαρεύει στα θολά νερά της ανεργίας, της απελπισίας και της εθνικής ταπείνωσης. Αλλά και της αμορφωσιάς. Διότι η πολιτικώς ορθή «κατασκευή» της Ιστορίας (στην οποίαν συμμετείχαν και κάποιοι αριστεροί) παράγει την πρώτη ύλη για τηνακροδεξιά διαστρέβλωσή της.
Τέλος, ο ανθρωπιστικός τρόπος με τον οποίον η Αριστερά κι όχι μόνον, προσεγγίζει το πρόβλημα της μετανάστευσης στη χώρα μας, μπορεί να είναι θεάρεστος, μπορεί να είναι αναγκαία συνθήκη για τη λύση του, δεν είναι όμως και ικανή. Οχι πλέον! Η Αριστερά πρέπει να προτείνει στον λαό ένα πρόγραμμαγια τη λύση αυτού του προβλήματος σε εύλογο χρόνο και με στέρεον τρόπο.
Είναι απ’ τα κρίσιμα προβλήματα που η έκβασή του προς τα δεξιά ή τααριστερά θα καθορίσει σημαντικά την πορεία της χώρας προς τα δεξιά ή τααριστερά επίσης...
ΥΓ.: Οταν νεαροί Μουσουλμάνοι στη Γερμανία βλέπουν θετικά τον εθνικοσοσιαλισμό, δηλαδή το θηρίο που θα τους φάει αν επικρατήσει, κι όταν στην Ελλάδα η Χρυσή Αυγή ανοίγει (εκτός από κεφάλια) και κοινωνικά παντοπωλεία για «Ελληνες» εξ αίματος, η κατάσταση έχει γίνει πολύπλοκη - ούτε με ευχολόγια αντιμετωπίζεται ούτε με ξεπερασμένα στερεότυπα. Για να υπερισχύσει η ανθρωπιά, θέλει πολιτική με στρατηγική. Στόχους, σχέδιο και τρόπους...
Σύμφωνα με έρευνα (που αποδείχθηκε έρευνα σοκ) στα σχολεία της Ομοσπονδίας, το 50% των μαθητών έχει θετική άποψη για τον Χίτλερ. Επίσης, πολλοί Γερμανοί μαθητές αδυνατούν να αντιληφθούν τις διαφορές τηςδημοκρατίας από τη δικτατορία, ενώ ένα σεβαστό ποσοστό μαθητών από οικογένειες μουσουλμάνων μεταναστών αντιμετωπίζει τον εθνικοσοσιαλισμόθετικά.
Σοκαρισμένος ο κ. Κλάους Σέντερ, ένας απ’ τους τέσσερις ερευνητές του φαινομένου, ζητά επανεξέταση του τρόπου διδασκαλίας της σύγχρονης ιστορίας στα σχολεία.
Κι έχει δίκιο! Απ’ όταν τα κριτήρια της πολιτικής ορθότηταςπρυτάνευσαν στη συγγραφή των βιβλίων της ιστορίας σε πολλές χώρες της Δύσης, άρχισαν να αναφύονται φαινόμενα ιστορικής και συνεπώς πολιτικήςαποβλάκωσης σε ευρεία κλίμακα.Τα φαινόμενα αυτά δεν είναι καινοφανή, έχουν ήδη ιστορικό βάθος. Οταν, φερ’ ειπείν, η Γαλλία και η Γερμανία αποφάσισαν ήδη προ εικοσαετίας να «συμφιλιώσουν» στα σχολεία την ιστορία τους, απαλείφοντας ή στρογγυλεύοντας ό,τι θα μπορούσε να παράγει «μίσος», διαπίστωσαν, λίγα χρόνια μετά, ότι οι Γάλλοι μαθητές άρχισαν να θεωρούν «ευγενικό» το να χαιρετούν τους Γερμανούς συμμαθητές τους ναζιστικά...!
Τρόμαξαν οι ιθύνοντες; δεν το γνωρίζω. Πάντως, εκπαιδευτική πολιτικήδεν άλλαξαν. Τώρα τα επίχειρα εμφανίζονται ακόμα πιο μαύρα - και χαιρετούν κι αυτά ναζιστικά.
Οταν η Ιστορία, στην εκπαίδευση, αλλά και στον δημόσιο λόγοπροσπαθεί να βασισθεί στη λήθη (το αντίθετο της α-λήθειας), παρά τις τυχόν καλές προθέσεις (για τις οποίες πολύ αμφιβάλλω), το αποτέλεσμα είναικαταστροφικό. Αν, για παράδειγμα, ξεχασθούν τα κρεματόρια, απλώς θαεπαναληφθούν.
Αυτό οι εκπαιδευτικοί το γνωρίζουν καλύτερα απ’ όλους, αλλά η τριακονταετής πλέον «αναθεώρηση του τρόπου διδασκαλίας της Ιστορίας» δεναναθεωρείται εκ νέου, διότι οι πολιτικοί λόγοι για τους οποίους καλλιεργείται η λήθη και η ομογενοποιημένη σκέψη είναι ισχυρότεροι.
Τα ίδια πάνω-κάτω συνέβησαν και στη χώρα μας με το περίφημο και δυσώνυμο βιβλίο Ρεπούση. Το βιβλίο αυτό ανατέθηκε σε μια καθηγήτρια των Γαλλικών με μεταπτυχιακά στην ιστορική εκπαίδευση (ούτε καν ιστορικό δηλαδή), ύστερα απ’ τη συμφωνία Γιωργάκη (ως υπουργού Εξωτερικών) - Τζεμγια άμβλυνση του «μίσους» μεταξύ των δύο λαών. Οταν όμως η Ιστορίαγράφεται με πολιτική σκοπιμότητα, τότε δεν είναι ιστορία, είναι προπαγάνδα.
Που μάλιστα δημιουργεί πολιτικά προηγούμενα.
Μόλις προ ολίγων ημερών η Τουρκία διαμαρτυρήθηκε επισήμως γιατί στο νέο σχολικό εγχειρίδιο, που αντικαθιστά το δυσώνυμο Ρεπούσιο, η σφαγήτης Σμύρνης δεν χαρακτηρίζεται «συνωστισμός». Ενώ στη Θράκη οιφιλοτουρκικοί παράγοντες της Μουσουλμανικής μειονότητας διαρρηγνύουν τα ιμάτιά τους για την εμφάνιση εκ νέου του «μίσους» στα σχολικά βιβλία.
Κατ’ αρχήν, το μίσος δεν είναι κάτι από χέρι κακό, όπως όταν φερ’ ειπείν μισεί κανείς και αποστρέφεται τον ναζισμό, τον ρατσισμό, τον σεξισμό, τον πόλεμο κι άλλα ομοειδή.
Κατά δεύτερον, για να αδελφωθούν πραγματικά οι δύο λαοί, ο τουρκικός και ο ελληνικός, πρέπει να ξέρουν την πραγματική ιστορία τους ώστε να μην ξανακάνουν τα ίδια λάθη - όλβιος όστις ιστορίης έσχεν μάθησιν- καιτρίτον πρέπει οι δύο λαοί να κυβερνώνται οι ίδιοι από κυβερνήσεις λαϊκές κι όχι ανθυποϊμπεριαλιστικές.
Εχουμε λοιπόν μακρύ δρόμο έως τότε να διανύσουμε και η αυτογνωσίαβοηθάει περισσότερο απ’ τις πολιτικώς ορθές αυταπάτες (αλλά και απάτες, αν στα κόλπα αυτά συνυπολογίσουμε τον μίστερ Σόρος και διάφορες χρυσοβόρες ΜΚΟ).
Ομως, γύρω μας το κακό καλπάζει. Πυρήνας τριών νεοναζιστών στη Γερμανία δρούσε υπό (παρα)κρατική κάλυψη 11 ολόκληρα χρόνια, δολοφονώντας μετανάστες, οκτώ Τούρκους κι έναν Ελληνα - εννιά αδικοχαμένες ψυχές.
Προχθές το απόγευμα οι παρ’ ημίν νεοναζί Χρυσαυγίτες έκανανεπίδειξη στην Κοκκινιά πηγαίνοντας μπροστά από μικροκαταστήματα μεταναστών, φωνάζοντάς τους να φύγουν.
Η μέρα που θα αρχίσουν οι νεοναζί στη Ελλάδα να ζωγραφίζουν «κίτρινα αστέρια» στις προθήκες των καταστημάτων υπό ιδιοκτησία «ξένων», όπως έκαναν οι ναζί στα μαγαζιά των Εβραίων τη δεκαετία του 1930, μπορεί να έρθει στο ορατό μέλλον και μαζί της τα πογκρόμ, οι «νύχτες των κρυστάλλων» και οιφόνοι - η ατίμωση της πατρίδας μας.
Ο ρατσισμός φουντώνει στους δρόμους, ο φασισμός μπήκε στο Κοινοβούλιο και ώσπου να βγει η κατάσταση είναι σοβαρή.
Ωσπου να διαπιστώσουν οι πολίτες ότι ο φασισμός και ο εθνικισμός είναι η μαύρη χειρ των Αφεντικών, η Χρυσή Αυγή θα συνεχίσει να ψαρεύει στα θολά νερά της ανεργίας, της απελπισίας και της εθνικής ταπείνωσης. Αλλά και της αμορφωσιάς. Διότι η πολιτικώς ορθή «κατασκευή» της Ιστορίας (στην οποίαν συμμετείχαν και κάποιοι αριστεροί) παράγει την πρώτη ύλη για τηνακροδεξιά διαστρέβλωσή της.
Τέλος, ο ανθρωπιστικός τρόπος με τον οποίον η Αριστερά κι όχι μόνον, προσεγγίζει το πρόβλημα της μετανάστευσης στη χώρα μας, μπορεί να είναι θεάρεστος, μπορεί να είναι αναγκαία συνθήκη για τη λύση του, δεν είναι όμως και ικανή. Οχι πλέον! Η Αριστερά πρέπει να προτείνει στον λαό ένα πρόγραμμαγια τη λύση αυτού του προβλήματος σε εύλογο χρόνο και με στέρεον τρόπο.
Είναι απ’ τα κρίσιμα προβλήματα που η έκβασή του προς τα δεξιά ή τααριστερά θα καθορίσει σημαντικά την πορεία της χώρας προς τα δεξιά ή τααριστερά επίσης...
ΥΓ.: Οταν νεαροί Μουσουλμάνοι στη Γερμανία βλέπουν θετικά τον εθνικοσοσιαλισμό, δηλαδή το θηρίο που θα τους φάει αν επικρατήσει, κι όταν στην Ελλάδα η Χρυσή Αυγή ανοίγει (εκτός από κεφάλια) και κοινωνικά παντοπωλεία για «Ελληνες» εξ αίματος, η κατάσταση έχει γίνει πολύπλοκη - ούτε με ευχολόγια αντιμετωπίζεται ούτε με ξεπερασμένα στερεότυπα. Για να υπερισχύσει η ανθρωπιά, θέλει πολιτική με στρατηγική. Στόχους, σχέδιο και τρόπους...
enikos
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου