Ο Λούις Άρμστρονγκ γεννήθηκε στις 4 Αυγούστου του 1901 στη Νέα Ορλεάνη της Λουϊζιάνας. Το 1922, ο αρχηγός της μπάντας Chicago, King Oliver, τον προσέλαβε ως δεύτερο τρομπετίστα. Μέσα στα επόμενα χρόνια ο Armostrong αναδείχτηκε σε πρώτου μεγέθους σολίστα της τζαζ μουσικής.
Τα παιδικά του χρόνια τα πέρασε μέσα στη φτώχια και την ένδεια. Ως παιδί εργάστηκε σε διάφορες δουλειές του ποδαριού για να βοηθάει στο οικογενειακό εισόδημα ενώ, παράλληλα τραγουδούσε σε ένα κουαρτέτο αγοριών. Το 1913 σε ηλικία 12 ετών, τον έστειλαν στο Colored Waifs Home λόγω της παραβατικής συμπεριφοράς που επιδείκνυε ως ανήλικος. Εκεί έμαθε να παίζει τρομπέτα και σύντομα η μουσική έγινε το πάθος του. Όντας έφηβος κατάφερε να μάθει μουσική ακούγοντας τους πρωτοπόρους καλλιτέχνες της τζαζ εκείνης της περιόδου συμπεριλαμβανομένου και του σπουδαιότερου τρομπετίστα της Νέας Ορλεάνης, King Oliver. Η ανάπτυξη του Armstrong ήταν ραγδαία χαρίζοντάς του θέσεις σε διάφορες μπάντες της τζαζ, ενώ κατάφερε να γίνει τόσο καλός ώστε να αντικαταστήσει τον Oliver, στο σημαντικό συγκρότημα Kid Ory το 1918, ενώ το 1920 έπαιξε σε συγκροτήματα σε ποταμόπλοια του Μισισιπή.Η φήμη χτύπησε την πόρτα του λίγο αργότερα όταν, το 1922 ανέλαβε να παίζει δεύτερη τρομπέτα στο συγκρότημα του Oliver, Chicago. Το συγκρότημα ήταν ιδιαίτερα γνωστό και περιελάμβανε σπουδαίους μουσικούς όπως τους αδελφούς Johnny και Baby Dodds και την πιανίστρια Lil Hardin, με την οποία ο Armstrong παντρεύτηκε το 1924. Η δημοτικότητα του νεαρού τότε Armstrong εκτοξεύτηκε με τις εξαιρετικές εκτελέσεις του και τα μοναδικά μουσικά του ντουέτα με τον Oliver. Μάλιστα δεν άργησε να ηχογραφήσει και το πρώτο του σόλο ως μέλος των Chicago ερμηνεύοντας κομμάτια όπως το Chimes Blues και το Tears.
Με την υποστήριξη της γυναίκας του, ο Armstrong παραιτήθηκε από το συγκρότημα γυρεύοντας την επιτυχία σε σόλο καριέρα. Συνεργάστηκε για ένα χρόνο στη Νέα Υόρκη με το συγκρότημα του Fletcher Henderson και έκανε ηχογραφήσεις με άλλα συγκροτήματα πριν επιστρέψει στους Chicago και παίξουν σε μεγάλες ορχήστρες. Εκείνη την περίοδο δημιούργησε σημαντικά μουσικά έργα, όπως το Armstrong Hot Five και Hot Seven από το 1925 έως το 1928 όπου τον ανέδειξαν σε σημαντικό σολίστα της τζαζ. Μέχρι τότε το μουσικό στυλ της Νέας Ορλεάνης το οποίο έδινε περιορισμένες ευκαιρίες σε σόλο καριέρα δεν μπορούσε να συγκρατήσει το εκρηκτικό ταλέντο του Armstrong. Ο ίδιος διατήρησε κάποια στοιχεία εκείνου του στυλ σε κομμάτια του όπως το Hotter than That, Wild Man Blues, Potato Head Blues αλλά με τον καιρό και με τις νέες συνεργασίες του είχε αναδείξει το δικό του προσωπικό ύφος φέρνοντάς τον ίδιο στο προσκήνιο και κάνοντας τα κομμάτια του να αγαπηθούν ιδιαίτερα.
Μέχρι το 1929 είχε καταφέρει να γίνει ένας καταξιωμένος μουσικός όταν εγκαταστάθηκε από το Chicago στη Νέα Υόρκη και ξεκίνησε να εμφανίζεται στην θεατρική παράσταση Hot Chocolates. Πραγματοποίησε περιοδείες σε Αμερική και Ευρώπη ως σολίστας τρομπετίστας έχοντας στο πλευρό του μεγάλες ορχήστρες. Για πολλά χρόνια από το 1935 μάλιστα, συνεργαζόταν με την μπάντα του Luis Russell, με την οποία εγκατέλειψε και τα γνωστά του κομμάτια μπλουζ συνθέτοντας και πιο δημοφιλή ακούσματα που αγαπήθηκαν ιδιαίτερα από το κοινό και κάνοντας την τρομπέτα του να παραληρεί σε τραγούδια όπως το That’s My Home, Body and Soul και Star Dust. Μάλιστα αποτελώντας και έναν από τους εμπνευστές της φωνητικής συνοδείας στις εκτελέσεις του διάνθιζε τις ηχογραφήσεις του με την χαρακτηριστική χροιά της φωνής του δημιουργώντας ένα εξαιρετικό αποτέλεσμα.
Το 1931, ο μεγάλος μουσικός θα χωρίσει από τη γυναίκα του Lil και από το 1935 μέχρι και το τέλος της ζωής του την καριέρα του την ανέθεσε στον μάνατζέρ του Joe Glaser, ο οποίος προσέλαβε την μπάντα του Armstrong και καθοδήγησε την κινηματογραφική του καριέρα και τις ραδιοφωνικές του εμφανίσεις. Αν και η μπάντα του έπαιζε συνήθως πιο συντηρητικούς ήχους, ο Armostrong αποτέλεσε την κυρίαρχη επιρροή στην εποχή του Swing καθώς πολλοί τρομπετίστες προσπαθούσαν να μιμηθούν την μελωδικότητά του και την τεχνική του δεξιοτεχνία ενώ το φωνητικό του στυλ επηρέασε καλλιτέχνες από την Billie Holiday μέχρι τον Bing Crosby.
Στην πλειονότητα των κινηματογραφικών, ραδιοφωνικών και τηλεοπτικών του εμφανίσεων, ο Armstrong χαρακτηριζόταν ως ένας ταλαντούχος διασκεδαστής, ενώ σπάνια είχε παίξει σε δραματικούς ρόλους όπως στην ταινία New Orleans του 1947. Για το μεγαλύτερο μέρος της ζωής του συνέχισε τις περιοδείες του εξαργυρώνοντας την μεγάλη του επιτυχία στο κοινό. Μερικές από αυτές περιλαμβάνουν τα κομμάτια. Mack the Knife, Hello, Dolly. Τα τελευταία χρόνια της ζωής του η τεχνική του δεξιότητα στην τρομπέτα είχε καταβληθεί καθώς αντιμετώπιζε προβλήματα υγείας, αλλά συνέχιζε να τραγουδά. Μάλιστα η τελευταία του κινηματογραφική εμφάνιση λαμβάνει χώρα στο Hello, Dolly το 1969 ενώ στις 2 Ιουλίου του 1971 θα αφήσει την τελευταία του πνοή στη Νέα Υόρκη.
Πάνω από κορυφαίος τρομπετίστας, ο Armstorng υπήρξε και εξαιρετικός τραγουδιστής, σολίστας, κινηματογραφικός αστέρας και κωμικός με μεγάλα καλλιτεχνικά αποθέματα και ένα μοναδικό τρόπο να εκφράζει με μοναδική αισθαντικότητα, ευαισθησία και εξαιρετική τεχνική τη μουσική του. Η τζαζ δεν χρωστάει σε εκείνον μόνο την εξάπλωσή της αλλά και την ανάπτυξή της σε υψηλή τέχνη.
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου