Σε δύο διαδοχικές μελέτες, όπου συμμετείχαν συνολικά 282 φοιτητές, ερευνητές του Πανεπιστημίου του Οχάιο έδειξαν ότι η πλειοψηφία των φοιτητών επέλεξε τη «φήμη», εις βάρος άλλων, περισσότερο αρχέγονων «ανταμοιβών», όπως το φαγητό, το αλκοόλ και το sex, καθώς και πιο συναισθηματικών ανταμοιβών, όπως το να δουν έναν στενό φίλο. Επίσης, προτίμησαν τα κομπλιμέντα αντί των… ψυχρών, αλλά επιθυμητών… μετρητών! Γιατί όμως;Ο επικεφαλής της έρευνας, Brad Bushman θεωρεί ότι οι νέοι μπορεί να είναι «εθισμένοι» στην αυτοεκτίμηση. «Είναι κάπως περίεργο το πώς αυτή η επιθυμία του να αισθάνεται κάποιος ικανός και πολύτιμος, ξεπερνά κάθε άλλη ευχάριστη δραστηριότητα που μπορεί κανείς να φανταστεί», είπε σε δήλωσή του.
Σύμφωνα με τους New York Times, πρόσφατα βιβλία όπως το «The Narcissism Epidemic» των Jean M. Twenge και W. Keith Campbell, περιγράφουν μια τάση αύξησης των επιπέδων της αυτοεκτίμησης και του ναρκισσισμού στους νέους. Η άποψη αυτή έχει φυσικά και αντιπάλους, καθώς άλλοι ψυχολόγοι θέτουν το ερώτημα του αν οι νέοι σήμερα είναι περισσότερο αφοσιωμένοι στις δικές τους σκέψεις, από εκείνους των προηγούμενων γενιών. Ορισμένοι πιστεύουν ότι η διαδικασία ωρίμανσης είναι απλά παρατεταμένη και η καθυστέρηση αυτή παρερμηνεύεται ως εγωισμός.
Τα αποτελέσματα της νέας έρευνας έδειξαν ότι οι νέοι νιώθουν μια παρόρμηση να αισθάνονται καλά με τον εαυτό τους, κάτι που κατακλύζει και προηγείται των άλλων επιθυμιών.
Εθισμένοι στον...έπαινο;
Προκειμένου να καθοριστεί εάν τα άτομα ήταν απλά «εθισμένα» στον έπαινο ή τον απολάμβαναν ουσιαστικά, ο Bushman έκανε δύο έρευνες: μία που μέτρησε την τάση των φοιτητών προς το ναρκισσισμό και μια άλλη που παρακολούθησε το πόσο ευάλωτοι είναι στον εθισμό ή στην επιβράβευση συμπεριφορών. Η καταγραφή του ναρκισσισμού, έγινε για να βρεθούν οι διαταραγμένες περιπτώσεις, ενώ το άλλο ερωτηματολόγιο είχε ως στόχο να μετρήσει πόσο εύκολα επηρεάζονταν τα άτομα.
Συνολικά, μετά τις σχετικές ερωτήσεις, οι φοιτητές δήλωσαν ότι τους «άρεσαν» όλες οι ευχάριστες δραστηριότητες, αλλά περισσότερο τους ενδιέφερε η αυτοεκτίμηση.
Όμως, ο Bushman και η ομάδα του, ανησυχούσαν ότι τα πρώτα στοιχεία είχαν ελλείψεις. Για παράδειγμα, οι καλοί βαθμοί, μπορεί να θεωρούνταν από τους φιλόδοξους μαθητές ως μια πιο έξυπνη κίνηση καριέρας από ό,τι ένα βράδυ εξόδου για φαγητό ή το sex. Έτσι σε μια δεύτερη μελέτη, πρόσφεραν άλλες «ανταμοιβές» που θα μπορούσαν να υποδηλώνουν την επιτυχία στη ζωή - και όχι απλές χαρές - όπως ένας καλός μισθός (επαγγελματική αναγνώριση) ή το να δει κάποιος έναν φίλο (κοινωνική αναγνώριση). Επίσης πρόσθεσαν μια έξοδο για ποτό. Για άλλη μια φορά, η πλειοψηφία των 152 μαθητών προτίμησαν την τόνωση της αυτοεκτίμησης.
Όταν ένα άτομο δείχνει μεγαλύτερη σημασία στην ενίσχυση της αυτοεκτίμησης από ό,τι σε άλλες ευχάριστες ασχολίες και επιθυμίες, ακολουθεί και την ανάλογη συμπεριφορά για να πετύχει το στόχο του. Τόσο οι άνδρες όσο και οι γυναίκες θεώρησαν την αυτοεκτίμηση σημαντικότερη από το sex και το φαγητό. Επίσης, οι άνδρες την θεώρησαν σημαντικότερη και από τα χρήματα, τους φίλους και το ποτό, ενώ οι γυναίκες την θεώρησαν σημαντικότερη μόνο από το ποτό. Συνολικά, τα ευρήματα αυτά έδωσαν μια άλλη οπτική σχετικά με την αυτοεκτίμηση, ως ουσιαστική ανάγκη.
«Το πρόβλημα δεν έχει να κάνει με το να έχει κάποιος υψηλή αυτοεκτίμηση, αλλά με πώς φέρονται τα άτομα για να ενισχύσουν την αυτοεκτίμησή τους. Όταν οι άνθρωποι δίνουν μεγάλη σημασία στην αυτοεκτίμηση, μπορεί να αποφύγουν να κάνουν πράγματα, όπως το να αναγνωρίσουν ένα λάθος που έκαναν. Κάτι τέτοιο μπορεί να είναι δυσάρεστο για την αυτοεκτίμησή τους εκείνη τη στιγμή, αλλά τελικά μπορεί να οδηγήσει σε βελτίωση στις σχέσεις, την ανάπτυξη και ακόμη, τη μελλοντική αυτοεκτίμηση», δήλωσε η Jennifer Crocker, συγγραφέας και καθηγήτρια ψυχολογίας στο Ohio.
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου